XX əsr gerçəkləri, müharibə və zaman, insanın zamanda yeri, davranışı, doğmalıq və yadlıq kimi yeni epoxaya adlamış məsələlər görkəmli yazıçı Hüseynbala Mirələmovun nəsrində geniş müəyyənliyini tapmış və müdrik bir qələmlə realizə olunmuşdur. Silsilə və konseptual şəkildə işlədiyi tarixi əsərləri, ideoloji dürüstlüyü ilə seçilən mətnləri, habelə çağdaş insana işıq salmağı bacardığı ən son ədəbi nümunələrə qədər Hüseynbala Mirələmov XX əsr dünyasına dair bütün məqamları aktuallandırmağa nail olan çoxcəhətli yazıçılarımızdandır. O, başlıca olaraq, müharibənin, kütləvi zülm və zorakılığın, şər və bədxahlığın əleyhinə çıxır.

Təsviri sənətdə gerçəkliyin qədim tarixə və bir-birindən fərqli estetikaya malik olmasının kökündə, ilk növbədə onun daşıdığı bədii yükün həm də hər bir rəssamın arzuladığı mövzulara özünəməxsus bədii görkəm verə bilməsi ilə bağlıdır. Azərbaycan rəssamlığında bunun qədim miniatürlərdən başlayaraq bu günümüzə kimi davam etməsi də romantikaya bələnmiş estetikanın zamansızlığa qovuşmasından qaynaqlanır.

Əvvəlcədən qeyd etmək istəyirəm ki, mən heç vaxt İngiltərədə olmamışam. Oranın təbii şəraitini, tarixi abidələrini öz gözümlə görməmişəm. Biologiya-coğrafiya müəllimi olduğum üçün Böyük Britaniyanın coğrafi mövqeyi, geoloji quruluşu, relyefi, ölkənin tarixi-coğrafi inkişafı haqqında məlumatları öyrənməyə çalışmışam. Bu yaxınlarda elmi kitabların birində Stounhenc (daş hasar) haqqında qısa olaraq yazılmış bir məlumat diqqətimi cəlb etdi. Orada yazılmışdır ki, abidənin tikilməsində məqsəd Britaniyanın müxtəlif xalqlarını birləşdirmək olmuşdur. Yazını oxuyan zaman belə bi sual məni düşünməyə vadar etdi. Doğrudanmı, dünyanın ən möhtəşəm və sirli abidəsi xalqları birləşdirmək məqsədi ilə tikilmişdir? Sualın cavabı ilə əlaqədar olaraq fikirlərimi dağıtmağa çalışdım. Lakin, xeyli vaxt keçsə də, sual başımdan çıxmadı. Əksinə, təsadüfən başqa bir yazıda mənə rast gəldi ki, abidənin tikintisində istifadə olunan daşlar başqa ərazilərdən, daha çox Avropadan gətirilmişdir.