Mən bulaq olsaydım susardımmı heç?
Qaynardım qayalar, dağlar içindən,
Deyərdim, sən məndən bir ovuc gəl iç
Keçəndə bağçalar, bağlar içindən!
Ardı →

Bayaq nəğmə idi suların səsi,
İndi hər dalğadan bir qorxu baxır.
Dənizin elə bil donub nəfəsi,
Dənizə soyumuş ulduzlar axır...
Gün batdı.
Qorxulu bir gecə düşdü.
Bilmədik bu gecə heç necə düşdü.
Bəlkə də yersizdir bu inad,qürur,
Qarşıda dağ kimi dalğalar durur.
Bu nimdaş qayıqla,köhnə avarla
Dəli dalğaları yıxmaq çətindir.
Ardı →

Ey varlıq mülkünə böyük şahsüvar,
Əqlin sultanısan, zəkavətin var.

Sonusan o mürsəl peyğəmbərlərin,
Sonun halvasısan, duzun əvvəlin.

Varlıq baxçasının ilk gülü sənsən,
Zamanın  sonuncu sərkədəsisən.
Ardı →

Gecə xəlvətcə bizə sevgili yar gəlmiş idi,
Üzü aydan da gözəl nazlı nigar gəlmiş idi.

Tər axıb gül yanağından, bulud örtmüşdü ayı,
Onu düşmənmi qovub, könlü qübar gəlmiş idi.

Ardı →

Mən belə esrarı qana bilmirəm,
Qanmaz olub da dolana bilmirəm!..

Axtaxana, sağda dana böyüdü,
Mən böyük ollam haçana, bilmirəm!..

Derlər utan, heç kəsə bir söz demə, -
Həq sözü derkən utana bilmirəm!..
Ardı →

Kim nə deyər bizdə olan qeyrətə?!
Qeyrətimiz bəlli bütün millətə!...

Biz qoca qafqazlı igid ərlərik,
Cümlə hünərdmərdlərik, nərlərik,
Iş görəcək yerdə, söz əzbərlərik,
Aşiqik ancaq quru, boş söhbətə,
Kim nə deyər bizdə olan qeyrətə?!
Ardı →

Hər sətir üstünə titrəyib əlim
Sətirlər qəlbimdən od alıbdırlar.
Mən sənə bir dəfə aldandım,gülüm
Məktublar ömürlük aldanıbdırlar.

Məni xatırlama özgə ol,yad ol.
Oyuncaq olmasın məktublar barı,
Ömründə bircə yol alicənab ol
Yandır xatirələrimi — o məktublari.

Ardı →

Heyif o gözlərə o baxışlara,
Özgə birisinə baxacaq həmən.
Heyif o ilahi qövsi qaşlara,
Sınacaq kədərli düşüncələrdən.

Heyif o alovlu ötən çağlara,
Uçan yad budağa tez qonacaqdır.
Heyif gülə bənzər o dodaqlara,
Özgə bir dodağa toxunacaqdır.

Gülüm heyif sənə yazıqlar mənə,
Qoruya bilmədim məhəbbətimi.
Özüm bilə-bilə verirəm yenə,
Özgə birisinə səadətimi.

Davamı →

Kimsə bilməz Tanrıdağın yaşını,
Duman almış Altayların başını.
Uçurmuşdur başdan dövlət quşunu,
Sərvətinə üz çevirmiş zaman hey
Qoca Türkün düşdüyü dərd yaman hey
Dörd bir yana dağılmış Türk soyları,
Sönmüş ocaq, köçüb getmiş boyları,
Dərdli-dərdli axar bozkır çayları,

Ardı →

Səsindən ən lətif şeirlər dinləyim.
Oxu, tar, bir qadar!
Nəğməni su kimi alışan ruhuma çiləyim.
Oxu, tar!
Səni kim unutar?
Ey geniş kütlənin acısı, şərbəti-
Alovlu sənəti!
Davamı →