İnandım sizlərə, qəlbimi verdim
Doğru axtarırdım, min yalan gördüm.
Sizə arxalandım, çoxaldı dərdim,
Yalançı dostlarım, nə deyim sizə..

Şam kimi yandınız, pərvanə oldum,
Qış tək soyudunuz, gül kimi soldum,
Sizi dərdli görüb, divanə oldum,
Yalançı dostlarım, nə deyim sizə..
 
Güdaza nə qədər mərdi verdiniz,
Sevinc istəyirdim, dərdi verdiniz.
Mənə dərd çəkilmiş sərgi verdiniz,
Yalançı dostlarım, nə deyim sizə..

Mələk görkəmində nadan oldunuz,
Qadan alım dedim, qadam oldunuz.
Mən elə bilirdim adam oldunuz,
Yalançı dostlarım, nə deyim sizə..
 
Bir meyvə vermədi bar ağacınız,
Yağdırdı üstümə qar ağacınız,
Mənimçün hazırmış dar ağacınız,
Yalançı dostlarım, nə deyim sizə…
Davamı →

— Görən yenə Şuşanın bal dadırmı havası?
— Tərtərin nəğməsinə görən kim qulaq asır?
— El gedəndən Həkəri necə boğur hirsini?
— Yazılı daşlarımız kimə verir dərsini?
— Bizləri unutdumu görən Göyçə, Zəngəzur?
— Təbriz niyə danışmır, Ərdəbil niyə susur?
— Bu ehkam dağılanda qatmazlar ki aranı?
Ardı →

Ulduz sayaraq gözləmişəm hər gecə yarı,
Gec gəlmədədir yar yenə, olmuş gecə yarı

Gözlər asılı, yox nə qaraltı, nə də bir səs,
Batmış qulağım gör nə döşürməkdədi darı

Bir quş: “Ayığam”-söyləyərək gahdan inildər,
Gahdan onu day yel deyə laylay huş aparı

Yatmış hamı, bir Allah oyaqdı, daha bir mən
Məndən aşağı kimsə yox, ondan da yuxarı
Ardı →

Bir gözəl,bir sevimli oğul böyütdü ana.
O bəd,uğursuz günü-ərinin öldüyünü
Bildirmədi heç ona.

Kədəri dalğa-dalğa doldusa da ürəyə
Lakin nə saç yolaraq verdi əsən küləyə,
Nə şivən etdi ana.

Ürəyində ağlayıb,gülmək öyrətdi ona,
Dözərək davanın da dərdinə,bəlasına,
Öz boğazından kəsib yedirdi balasına…
Ardı →

Halal olsun sənə VƏTƏN çörəyi,
Halal olsun sənə xalqın əməyi,
Gör necə olarmış igid ürəyi,
Yazdın yaddaşlara silinməz bir iz!
Qəbrin nurla dolsun sənin MÜBARİZ!

Düşmənin gülləsi qırmaz əzmini,
İstər yüzü olsun istərsə mini,
Qürurla anırıq sənin ismini,
Üzün nur, qəlbin saf, ruhun tər təmiz!
Qəbrin nurla dolsun sənin MÜBARİZ!
Ardı →

Əgər bütün bəşəriyyət əddüvi-canım ola
Ürək süqut etməz aldıği mətanətdən.
Ricavü xəfvə məkan vermərəm gər alimlər
Min il də vəz edələr dəhşəti-qiyamətdən.


Pələnglər tuta dövrüm,çəkinmərəm əsla,
Və ya ki,vəd edələr dövləti-cahani mənə
Ki,bir kəsə baş əyib iczimi bəyan eyləyim,
Əyilmərəm nə ki yer,versələr cahani mənə.
Ardı →

Bu vaxtsız sevginin əcəli yetdi
Buydu qismətimiz ya tez ya da gec.
Hərə öz dərdini apardı getdi
Bəs niyə dərdimiz azalmadı heç?
Dünya dağılmadı biz ayrılanda,
Göylər biraz yağış çilədi ancaq.
Mən sənə xoşbəxtlik dilədim onda,
Sən mənə rahatlıq dilədin ancaq.
Rahatlıq dilədin ev eşiyimə,körpəmin beşiyinə,
Nəvəsi diziüstə çıxan atama — anama da.
Bir vaxt səndən öncə rastıma çıxan,
Səni məndən alan qadınıma da...
İstədim son dəfə basım bağrıma
Dedin — «nəyə lazım, yox yaxşı deyil.
» Ağladın dedim ki, «kiri ağlama»
Dedin ki, «yağışdı göz yaşım deyil...»
Bu görüş sonuncu görüşdü daha
«Bu gün ayrılırıq» deyib gəlmişdin
Bəs niyə mənimlə son ayrılığa
Ən gözəl donunu geyib gəlmişdin?
Bəs niyə o cürə gözəldin onda?
İndi bunu necə yozum bilmirəm.
Bəlkə də son dəfə mənim yadımda
Gözəl qalmaq idi arzun, bilmirəm.
Bir sevgi yarımçıq qırıldı o gün
Yağış da kəsildi bulud da getdi
Bir qızla bir kişi ayrıldı o gün
Hərəsi bir yana üz tutub getdi .
O qızdan gözəl qız tapılmaz daha
Daha o kişidən igidi yoxdur.
Amma bu dünyada xoşbəxt olmağa
Daha heç birinin ümidi yoxdur.


Davamı →

Suda qərq etsə də ey dil, məni-naçarı yağış
Söndürə bilmədi qəlbimdəki odları yağış

Göydə səyyarələr ağlar bir bax bu su da
Yarı səyyarələrin göz yaşıdır yarı yağış

Soyuq ahım ki buludlu göyə getdi, çatdı
Ol zamandandı tutub çölləri, gülzarı yağış

Necə ar eyləməyib busə o güldən dilədim
Yuyub üzdən aparıb yoxsa həya, arı yağış
Ardı →

Həər səhər,hər axşam,hər axşam hər səhər
Çox zaman sərsəri küləklər bixəbər
Bir yaxın dost kimi qapımı döyərlər,
Küləklər,küləklər,bəstəkar küləklər,
Dünyanı dolaşan bəxtiyar küləklər!

Bəziniz qorxulu,bəziniz qorxusuz,
Bəziniz duyğulu,bəziniz duyğusuz,
Bəziniz uyqulu,bəziniz uyqusuz,
Küləklər,küləklər,ey sərin küləklər,
Sizdə var qorxusu hər yerin,küləklər!

Ey çəlğın küləklər,nəşəniz daşarkən,
Bağların şehindən mey sorub coşarkən,
Nalqıran dağları atlayıb aşarkən,
Məni də alınız,uçayım dağlara,
Könlümdə nə varsa,açayım dağlara!

Gurlayın,ilhamım,sənətim gurlasın!
Fırtınam,qasırğam,qüdrətim gurlasın!
Şimşəyim parlasın,zülmətim gurlasın!
Ey məni sərazad bəsləyən küləklər,
Bir dağın başından səsləyən küləklər!

Mikayil Müşfiq
Davamı →

Bəlkə bu yerlərə bir də gəlmədim,
Duman, salamat qal, dağ, salamat qal.
Dalımca su səpir yoxsa buludlar?
Leysan, salamat qal, yağ, salamat qal!

Qıy vuran qartallar yox oldu çəndə,
Nərgizlər saraldı şehli çəməndə.
Ey qaragöz pəri, dalımca sən də
Boylan, salamat qal, bax, salamat qal!
Ardı →