İRADƏSİZLİK

Zəng etməyəcəm sənə,
Əvvəl telefon nömrəsini
                 unudacağam,
Sonra səni.
Barmaqlarımın yaddaşından
siləcəyəm saçlarının yumşağlığını.

Gəlməyəcəm sizə tərəf
Bəhanə edəcəyəm yolların uzaqlığını...
Qovacağam yaddaşımdan
               xırmandan sərçə qovan kimi
               sarıdimdik xatirələrini.
Qərəzli arzulartək
ürəyimdə boş qoyacağam yerini.

Zəng etməyəcəm sənə
Əli qoynunda qalacaq
              lal telefonun.
Şüşə gözlərdən
              kədərli rəqəmlər boylanacaq sənə.
Kədərlə baxacaqsan
              sükutun hədəsinə.
Hər gecə yuxulu gözlərində
              bir günlük ümid öləcək;
Yuxuna qorxulu
              şübhələr töküləcək,
Balıncın yarısı üşüyəcək....
Zəng etməyəcəm sənə,
Boşaldı cibimin iki qəpiklik yükü,
Avtomat telefonların
             azalacaq bir sakini.
İki yeri boş qalacaq arxa sırasında kinoteatrların,

Adını tapmayacaqsan arasında yeni yazdığım sətirlərin.

...Bu günün də
             sənsiz axşamı gəldi,
Evdəsənmi,görəsən
Telefonun yanındamı dayanmısan yenə sən?

Səsin isidərmi otağınızı
Məndən yenə qeybətlər
             edibmi qonşu qızı?!
Boylanırsanmı yenə
             mənim gəldiyim yola?...
Yordu «bəlkə»lər məni,
-Xaloğlu,
bəlkə,2 qəpiyin ola?...

                                        N.Kəsəmənli

Davamı →

 Şairəm, çünki vəzifəm budur əşar yazım,

Gördüyüm nikü bədi eyləyim izhar, yazım,

Günü parlaq, günüzü ağ, gecəni ta yazım,

Pisi pis, əyrini əyri, düzü həmvar yazım,

Niyə bəs boylə bərəldirsən, a qarə, gözünü?

Yoxsa bu ayinədə əyri görürsən özünü?!

Ardı →

Fikrini vermə nə elmə, nə də ürfana, qızım!
Çoxdur elmin zərəri din ilə imana, qızım!
Oxuyub elmi, evin eyləmə virana, qızım!
Yoxdur elmin səməri qövmi-müsəlmana qızım!
Davamı →

Qəlbimdən asılan bir daş imiş, daş!
Sən «getmə» deyəndə gözlərində yaş.
Dinə bilməyəydim, lal olaydım kaş,
Dilim quruyaydı «yox» deyəndə mən.

Adım yaman oldu, dillərə düşdüm,
Dərddən havalandım, çöllərə düşdüm,
Bilsən sənsiz necə günlərə düşdüm.
Dilim quruyaydı «yox» deyəndə mən.

Artıq gecikmişəm, getdi o qatar.
Daha «hə» deməyin nə mənası var?
İndi gücüm bircə qarğışa çatar:
Dilim quruyaydı «yox» deyəndə mən.

Mən indi bilirəm neyləməliydim,
«Sənsiz nə günüm var?!» söyləməliydim.
Ömrümdə bircə yol «hə» deməliydim,
Dilim quruyaydı «yox» deyəndə mən!
Davamı →

Bu dərdin qoynuna özün atıldın,
Bəs niyə günəştək birdən tutuldun?
Sən gördün,sən sevdin,sən aldadıldın,
İndi peşimansan ,ağla ,gözlərim.
Ardı →

Hanı elə bir şüa,
Elə tərəzi, mizan,
Bir güzgü kimi asan
Göstərə bilsin
Kimdir -
Yaxşı insan, pis insan?!
Ardı →

Ey varlıq mülkünə böyük şahsüvar,
Əqlin sultanısan, zəkavətin var.

Sonusan o mürsəl peyğəmbərlərin,
Sonun halvasısan, duzun əvvəlin.

Varlıq baxçasının ilk gülü sənsən,
Zamanın  sonuncu sərkədəsisən.
Ardı →

Yüyürüb, yüyürüb dərə boyunca
Düşüm çəmən üstə qoy üzüqoyulu
Öpüm bu torpağı, öpüm doyunca
Üzümə üz qoysun hər soyuq daşı

Ardı →

Səninlə mən
Kövrəlib qısılmışıq Dünyanın daxmasına
Ən şıltaq, ən yaltaq və ən müdrik insanların arasında

Bax dost,
Gör neçə aydır ki, unutmaq üçün fasiləsiz içirəm
Neçə aydı içirəm, unutmuşam
Nə qədər içmişəm, unutmuşam
Bircə kədəri unuda bilməmişəm

Bizlər bir gül ləçəyi kimiyik
Bütün güllərdən fərqsiz,
Eyni qoxuya sahib, eyni rəngə
Lakin illər sonra bir kitab arasında yaşayan

Yanında yaşlanacağımız sevgililəri
Ən gənc yaşlarımızda seçmişik
Nə xoş təsadüfdür bu?!
Ardı →

HƏQİQƏT

Həqiqəti pıçıltıyla dedilər

Haylı-küylü yalanların içində.

Həqiqəti daim başda gördülər,

Oda düşüb yananların içində.

Yeri düşsə qum göyərər, daş çıxar,

Bir doğruyla neçə yalan boş çıxar,

Bacarırsan həqiqətlə baş çıxar

Həqiqəti dananların içində.

Ardı →