Əllərin nə yaman soyuqdur, gülüm,
Əllərin elə bil qar çiçəyidir.
Ay aman, əlində dondu ki, əlim,
Əllərin əlimin buz əlcəyidir.

Biz ki, cənubluyuq bu soyuq hardan?
Gərək gülümüz də soyuq olmasın.
Gözümüz dünyada ən qaynar bulaq
Gərək əlimiz də soyuq olmasın.

Ardı →

Bəzən ətək kəsən, bəzən əl tutan,
Sonuncu tikəni bölən də bizik!
Torpağı pay verən, düşmənə satan,
Torpağın qədrini bilən də bizik!

Özgəyə yol verib, özü  yol azan,
Gah quyudan çəkən, gah quyu qazan,
Misli görünməmiş tarixlər yazan,
Tarixi yaddaşdan silən də bizik!

Haqdan danışanı asırıq dardan,
Namusu qoruyub keçirik ardan.
Özü-öz halına baxıb kənardan 
Ağlayan da bizik, gülən də bizik!

Yoxsuldan, yetimdən dayanıb gendə,
Kefi kök gəzirik çöldə, çəməndə...
Göylərə əl açıb,  dara düşəndə, 
Allahın yoluna gələn də bizik!

Təzadlar içində üzürük, nədən
Yola gedə bilmir bir başla bədən?
Vətəni tərk edib qürbətə gedən, 
Vətənin yolunda ölən də bizik!

Afaq Şıxlı
Davamı →

Bu da son ayrılıq,son dayanacaq,
Qismətindən əlindən biz hara qaçaq ?
Günah kimdə oldu bilmirəm,ancaq
Bilirəm tək yanan mən olacağam.

Bilmirəm sevincdən ya qəmdən oldu,
Bilmirəm dumandan ya çəndən oldu,
Bəlkə də ayrılıq tək səndən oldu,
Bilirəm tək yanan mən olacağam.

Min günah eylədin sən dönə-dönə,
Bağışladım səni sınadım yenə,
Yenə də,yenə də sənin xətrinə,
Bilirəm tək yanan mən olacağam.

Niyə ayrılırıq, hara gedirik ?
Vurub qəlbimizə yara gedirik.
Bəlkə ikimizdə günah edirik,
Bilirəm tək yanan mən olacağam.

Bəlkə bir yuxudur oyanmalısan,
Bəlkə geri dönüb dayanmalısan.
Cəhənnəm odunda sən yanmalısan,
Bilirem tək yanan men olacagam.
Davamı →

«Sen menim eşq adlı deliliyimsen» 
Deyirdim başıma dəlilik gələr , 
Bir gün 27 yaşımda bəlkə .
Otuzu adladım
Xəbərsizəm mən ,
Dəlilik yaşayır başımda mənim . 

Mən ruh adamıyam, ruhumda sənsən ,
Ruhuma qul olan sözdü can, ancaq .
Nəyim var al, götür 
eşqinən gələn 
Dəlilik istərəm Tanrıdan ancaq .

Ardı →

O gün gec olacaq görüşmək üçün,
Bu eşqin kitabın bağlayacayıq,
Üz-üzə gələndə gülsəkdə belə,
Çəkilib xəlvətə Ağlayacayıq.

Ağlayar o gözlər,ağlayar ürək.
O gün kədər gələr, sevinc yerinə.
Hərəmiz bir yalan danışaq gərək.
Mən öz sevgilimə, sən öz ərinə.

Açarıq sabahı gözləri diri,
O gece yummarıq gözlərimizi
O gün ilk sevginin, xatirələri,
Kədərli film tək ağladar bizi.

Bir o gün düşünüb məni anarsan.
Bir o gün soyuqluq köçər əlinə.
Bir o gün açarsan, köhnə sandığı,
Saralmış məktublar keçər əlinə.

Yenə oxumaqçün. gölər tələsər.
Sənə çox çətin gün sayılar o gün.
Tərəəddüd içində əllərin əsər,
Atarsan sobaya yandırmaq üçün.

Baxarsan ardınca o məktubların.
Gözlünün önündə, illərin yanar.
Tələsik alarsan sobadan amma,
Söndürə-söndürə əllərin yanar.

Demirəm bu sevgi önündə əyil,
Demirəm sevgində gözlərim qalıb
Bizim ilk məhəbbət uşaqlıq deyil,
Bizim ilk məhəbbət ömürlük olub.

Zamani geriyə qaytarmaq olmur,
Kaş səni sevməyə gec olmayaydı,
Ya da heç səninlə görüşməziydik
Eh belə məhəbbət heç olmayaydı 

Davamı →

Azacıq bir ümid vermədin mənə,
Dedim, qoy xoş günlər yaşadım sənə,
Nə sirdaş olmadın, nə də yar mənə,
Nə dost ola bildik, nə də sevgili.

Əlindən tutmaq da mənə bəs idi,
Sevmədin, bilmədin sevgi qədrini,
Sevmək sənin üçün bir həvəs idi,
Nə dost ola bildik, nə də sevgili.

Məhəbbət nədirmi, heç bilirsənmi?
Əzab çəkirsənmi, heç ölürsənmi?
Axır ki, ayrıldıq bax görürsənmi?
Nə dost ola bildik, nə də sevgili.
Ardı →

Gəl əl-ələ tutub gedək
Gedək biz olmayan yerə.
Hər dərdi unudub gedək,
Dərdimiz olmayan yerə.

Burda qoyaq özümüzü,
Bu qırışan üzümüzü
Bu köhnəlmiş sözümüzü,
Gedək söz olmayan yerə.

Bir kimsə tutmasın xəbər,
Gəl çıxıb gedək birtəhər.
Bu ev, bu küçə, bu şəhər,
Bu dəniz olmayan yerə.

...Atam oğlu, az çapala
Sən deyən çətin tapıla.
Bu Ramizi kim aparar,
Bu Ramiz olmayan yerə?!

 

(Ramiz Rövşən)

Davamı →

Ardı →

Gəzir saçlarında ilıq Gilavar,
Toxunur nəfəsi yanaqlarına.
Öpür dodağından, küləyə nə var?
Dünya verilib onun ixtiyarına.
Ardı →

Elə bil mən səndən uzaqlaşıram,
Qulaq as, gör sənə nə deyir könül
Yaş ötür mən amma, uşaqlaşıram
Bir ana qucağı istəyir könül.
Ardı →