Gözəl şeirlər,mənalı qəzəllər,
Poeziya
Bir gün
Bir gün çıraq oldum evə öz nurumu saçdım ,
Bir gün uşaq oldum ora qaçdım bura qaçdım ,
Hər gün ayaq açdıqca süründüm bu həyatdır .
Bir gün yalan oldum düzə etməklə yamanlıq ,
Bir gün piyan oldum məni azdırdı qaranlıq ,
Bir gün cavan oldum o cavanlıq nə cavanlıq ,
Hər gün yeyib içdim və öyündüm bu həyatdır .
Ardı →
Allahsız Dünya
Bir zaman Allaha inam varıymış,
Onda bütün canlı bəxtiyarıymış.
Elə ki, inamı itirib bəşər,
Ayaq açıb fitnə, tüğyan edir şər.
İnsanlar allahlıq edəndən bəri,
Fəlakət gözləyir bütün bəşəri.
Ardı →
Pərdələri sal
Soyuq vücuduma günəş,
Otağımda sükutuma qorxu.
Sən yuxu,
Mənsə xəyal.
Eşqim,onsuzda günəşi görmürəm,
Pəncərədəki pərdələri sal...
Davamı →
Mən səni xatırlayanda
Mən səni xatırlayanda qatarlar düşür relsdən,
Maşınların siqnalları xarab olur,
Şlaqbaumlar enir,yollar bağlanır.
Mən səni xatırlayanda təyyarələr qaçırılır,
Metroların qapıları açılmır,
Telefonuma zəng çatmır.
Ardı →
dibçəkgülü
adamın yaşadığı
ilk planet
ana bətni olur
bu qaranlıq dünyanı
ana ürəyi
işıqlandırır
ürəyi
gözləri
əlləri
ayaqları...
cücərə-cücərə
böyüyür adam
dibçəkgülü şəklində
az sonra
anası onu
arzu güllərinin
açması üçün
gen dünyaya göndərir
və adam
yeriyən dibçəyə dönür…
Davamı →
Salam Sarvanın şeirləri
MƏN GƏLƏR OLMADIM, YOLU QARŞILA
Alın yazısında imza yeri boş –
edam fərmanıdı, qollamaq olmur.
Nifrət elədiyin ayağını da
bir addımdan uzaq tullamaq olmur.
Dayan bir dəqiqə bir «yox» de mənə,
hər gecə yuxuma girib yatan qız.
Adamı arxadan gəlib ötərlər,
ay məni qarşıdan gəlib ötən qız.
İndi bu qış ömrü sürüşmək gərək…
Bizi qar ötürər, dolu qarşılar.
Bu da ki sonuncu teleqramım:
mən gələr olmadım, yolu qarşıla.
Ardı →
“A” böyük “a” balaca silsiləsindən | Salam Sarvan
A
Əslində sıxır məni
dünyadakı mənə dəxli olmayan
torpaq artıqlığı, yer genişliyi -
bu yekəlikdə də heç dünya olar?!..
hansı daha çox faşistdi, qardaş-
çörəyi basabasdan çıxan sürücü,
yoxsa insan çoxluğundan
qəzəblənən sərnişin?
Bu boyda da ölkə olar?!-
ərazisi neft quyularının dərinliyindən
məscid minarələrinin ucalığınacan…
Əslində sıxır məni
ovuc içindən dərin,
«I» hərifindən enli,
dəniz ləpəsindən hündür,
körpüdən uzun bütün ölçülər.
Ardı →
Gələcəyəm, gəl desən
Uça-uça gələcəyəm, gəl – desən.
Səndən ayrı bir həsrət var canımda,
yuxuma gir, öləcəyəm, öl – desən.
Ardı →
Bayatılar
gözlərəm gecə yarı.
Yar yarından kam alar
görüşsə gecəyarı.
Məst olandan səsindən,
uçuram həvəsimdən.
Kaş bir yol qızınaydım
yarın gül nəfəsindən.
Ardı →