Hüseynova bacılarından biri

Azərbaycan teatr və kino sənətinin unudulmaz simalarından olan aktrisa Sona xanım Hacıyeva yaradıcılığı az tədqiq olunan sənətkarlarımızdandır. O, elə bir ağır zamanda səhnə fəaliyyətinə başlamışdı ki, həmin illərdə nəinki qadınların, hətta kişilərin də səhnəyə gəlməsi xoş qarşılanmır, sənət ustaları cəhalət və nadanlıq dünyası insanlarının qurbanlarına çevrilir, qətlə yetirilirdilər.
Belə bir çətin dövrdə ilk dəfə teatr aləminə qədəm qoyan Sona Hacıyeva heç nədən çəkinməmiş, xalqın savadlanması və maarifləməsi üçün əlindən gələni etmişdir.
Davamı →

Doğum və ölüm günü bir yerdə qeyd olunan aktrisa

Mətbu orqanlarda belə bir informasiya getmişdi: “Xaçmaz yolunda ölümlə nəticələnən yol-nəqliyyat hadisəsi baş verib. Ənvər Həsənovun idarə etdiyi maşın aşıb, nəticədə sərnişin Möminat Qurbanova yerindəcə keçinib”.
Quru, ürəksiz informasiyaları sevmirəm, çünki həmin anda onu deyən aparıcı, yazan jurnalist gündəlik işini görür, heç ağlına da gəlmir ki, bu acı xəbərin arxasında neçə-neçə yıxılmış talelər, qaralmış dünyalar durur. Bu dəfə də elə oldu. Buzovnada sadə bir ailədə dünyaya gəlib Möminat xanım.

Davamı →

Mən bu yolu tutub getməliyəm

Anastasiya Aleksandrovna Vertinskayanın 75 yaşı tamam olub. O, paytaxt Moskvanın  tanınmış doğum evində dünyaya göz açıb. Moskvanın peşəkar tibb müəssisəsi yalnız yüksək vəzifəli şəxslərin və mədəniyyət xadimlərinin qadınları üçün idi. Nastya da bu müəssisədə təsadüfən doğulmamışdı.
O, kinoaktrisa və rəssam Lidiya Sirqvavanın və şəxsi mahnılarının ifaçısı, dünya və sovet estradasının əfsanəsi, şair Aleksandr Nikolayeviç Vertinskinin ikinci qızı idi. Hələ oktyabr inqilabından əvvəl «Qara Pyero» səhnə imicini yaratmış estrada xadimi Vertinskiy vətəndaş müharibəsi ərəfəsində sərhədin o tayına yollanır. Bir çox rus elm və incəsənət xadimindən fərqli olaraq, o, şüurlu olaraq və siyasi motivlərə görə mühacir olmamışdı. Sonralar öz memuarlarında yazırdı ki, sovet hakimiyyəti ona heç bir pislik etməyib, özü macəra və səyahət arzusunda imiş.

Davamı →

Şəfiqə Məmmədova

Azərbaycan kinosunun tarixində aktrisaların arasında sənətin zirvəsini fəth edən xanımlardan biri də odur. Onun oynadığı rolların hər biri örnək və nümunədir. «Bizim Cəbiş müəllim», «Ad günü», «Dədə Qorqud», "İstintaq" və eləcə də digər bədii filmlərində yaratdığı obrazlar hələ uzun illər insanların yaddaşından silinməyəcək.
Bəli, bu xanım sıradan bir aktrisa deyil, Azərbaycan kinosunun inkişafında misilsiz xidmətləri olan bir sənətkardır…
Davamı →

Sevdiyi kişiyə görə səhnədən gedən “Nəsimi”nin Şəmsi

1949-cu ildə köhnə Bakının sıx məhəllələrindən birində, hələ sakinlərin bir-birinin sevincinə biganə qalmayan, kədərinə şərik olan gözəl vaxtında bir qız dünyaya gəldi. Adını Almaz qoydular, Almaz Əsgərova. Yəqin bu ad sizə heç nə demədi. Elə isə bir nağıl danışım.
Biri vardı, biri yox idi, Bakının yüzlərlə, minlərlə gözəlləri arasında bir qız da vardı. Bu qız istər zahiri görkəminə, istərsə də təbiətinə görə bütün başqa qızlardan fərqlənirdi. Həm də çox istedadlı idi. Bu istedad onu Ə. Əzimzadə adına rəssamlıq məktəbinə gətirdi. Gözəl rəsmlər çəkirdi, müəllimləri onun böyük rəssam olacağına şübhə etmirdilər.

Davamı →

Amaliya Pənahova | Kino sənətimizin əbədi imzası

Aktyor kino sənətinin, kinematoqrafın güzgüsüdür. Əslində tamaşaçı aktyor vasitəsilə rejissoru, pordüseri, ssenari müəllifini, kameramanı, bir sözlə hamını görür. Hər şey aktyorun özünü ifadə vasitəsi, əsas fikri çatdırmaq imkanı və ən əsası yaşama məktəbindən asılıdır. Məktəb birdir, sadəcə hər aktyora bu məktəbə öz izini qoymağı nəsib etmir. Üstəlik elə aktyorlar olur ki, zaman dəyişəndə, onlar yeni zamana, hətta cürətlə deyirəm müasirliyə adaptasiya olmur.
Davamı →

Heç bir təhsili olmayan aktrisa

“Bir cənub şəhrində” filmində Mənsurə, “Görüş”də Səlminaz, “Tütək səsi”ndə Suğra xala, “Yeddi oğul istərəm”də Qəqəninin nənəsi, “O qızı tapın”da Səyyarə və daha neçə-neçə ekran əsərində özünəməxsus obrazlar yaradan aktrisa...
Xarakterik rollar yaradan, gənc yaşlarında dövrünün çətinliklərinə baxmayaraq, səhnəyi çıxmağı bacaran Süsən Məcidova...
Süsən Məcidova 1916-cı ildə Bakıda doğulub. Cəmi dördillik ibtidai təhsil ala bilən aktrisa səhnəyə ilk dəfə 1929-cu ildə, dram dərnəyində çıxıb. Tezliklə tamaşalardakı kütləvi səhnələrdə iştirak edib, epizodik rollar canlandırıb. Daha sonra əsas rollarda çıxış etməyə başlayıb.
Davamı →

Ələddinin şıltaq şahzadəsi

Mükəmməl incə gözəlliyə sahib Dodo Çoqovadze hələ yeddi yaşında ikən kinoya çəkilmişdi. Geniş tamaşaçı auditoriyası isə onu 15 yaşında çəkildiyi Şərq gözəli, şahzadə Budur rolu ilə sevdi...
Dodo Çoqovadze 1 fevral 1951-ci ildə Tbilisidə anadan olub. Atası Aleksandr Çoqovadze aqronom, anası İraida Kitayeva evdar qadın idi. Müharibə vaxtı anasının ailəsi Tbilisiyə evakuasiya olunmuşdu. Deyilənə görə, anası gözəllikdə amerikalı kinoulduz Eva Qardnerə oxşayırmış, qızı Dodo da anasına bənzəyib.
O, uşaqlıqda rəqs etməyi çox sevirdi. Bunu görən valideynləri Dodonu xoreoqrafiya məktəbinə qoyurlar. Burada onun müəllimi tanınmış rəqqas Vaxtanq Çabukiani idi.
Davamı →

Leyla Bədirbəyli

Leyla Bədirbəyli 1920-ci ilin yanvarın 8-də Bakıda dünyaya göz açıb. Anası Bikə xanım Şəmkirdə Musa xanın qızı, atası Ağalar bəy isə həmin bölgənin kənd bəylərindən olub.
Balaca Leylanın uşaqlıq illəri Bakıda, daha doğrusu, İçərişəhərdə keçib. Leyla Bədirbəylinin sənətə gəlməyində anası Bikə xanımın böyük rolu olub. Belə ki, həmin illərdə Əli Bayramov klubundakı qadınlar dərnəyinə gedən Bikə xanım böyük qızı Leylanı da özü ilə aparırmış. Rəqsə böyük marağı olan gələcəyin məşhur aktrisasının istedadını üzə çıxardığı ilk sahə də məhz rəqs olur. Belə ki, fərqli xarici görünüşə və rəqs bacarığına sahib olan L.Bədirbəyli Azərbaycan Dövlət Filarmoniyasına dəvət edilir.
Davamı →

Elina Bıstritskaya

Milyonların sevimlisi, SSRİ-nin və Rusiya Federasiyasının Xalq artisti, istedadlı və gözəl aktrisa Elina Bıstritskaya aprelin 26-da vəfat edib.

Elina Bıstritskaya 4 aprel 1928-ci ildə Kiyevdə yəhudi ailəsində anadan olub. Atası Avraam Petroviç hərbi həkim, anası Esfir İsaakovna isə xəstəxanada aşpaz işləyirdi. Sonra atasının işi ilə əlaqədar ailələri Nejin şəhərinə köçür.

İkinci Dünya müharibəsi zamanı ailə Həştərxana evakuasiya olunur. Uşaqlıqdan tibb işçilərinin əhatəsində böyüyən Elina müharibə başlayanda tibb kursuna yazılır və yaralılara yardım göstərməyə başlayır. Müharibədən sonra Nejin Tibb Kollecində oxuyur. Sonra (1947) atasının tövsiyəsi ilə N.Qoqol adına Nejin Pedaqoji İnstitutunun Filologiya fakültəsinə daxil olur. Lakin bir ildən sonra tibb və filologiyadan daha çox incəsənətə olan istəyi onu Kiyev Dövlət Teatr İnstitutuna daxil olmağa sövq edir.
Davamı →