Kayzen

Osərt idi səhər dərsə tələsəndə mən 
Bildirməzdi yolda durub boylandığını
Bircə dəfə söz açmazdı qəlbindəkindən
Söyləməzdi övlad üçün çox yandığını

Gizli-gizli məni süzüb gülərdi hərdən
Durub-durub güc gələrdi əyri qəlyana
Övladına bircə dəfə can söyləməkdən
Övlad üçün can verməyi asandı ona

Zəhmətsevər, ağır, enli, cod əli vardı
Tale kimi endirərdi çiynimə hərdən
Davamı →

Qapında əyilib suala döndüm,
Səndən alacağım cavaba görə.
Allahım heç sənə əzab verməsin,
Sən mənə verdiyin əzaba görə.
 
Üzüb hər ümiddən əlimi sənsiz,
Dünyanın gedimi, gəlimi sənsiz,
Daha istəmirəm könlümü sənsiz,
Baxıb biganələr xaraba görə.
Davamı →

Mən küsüb gedirəm...
Qoy hamı qalsın,
 
Mən küsüb gedirəm bu yer üzündən.
Oğulam – qoy dərdim anama qalsın,
Atayam – qoy balam küssün özündən.
  
Dünya ucuz saydı, ya baha bildi?!
Nə satan tapıldı, nə alan məni.
Nə Allah dünyaya bağlaya bildi,
Nə atam, nə anam, nə balam məni.
 
İlahi, səndən də sındı ürəyim,
Məni küsdürənin yekəsi sənsən.
Davamı →

Həsrətin araya atdı dağ, dərə,
Sönən işıq oldun, batan səs oldun.
Qayıt, mənim gülüm, qayıt bu yerə,
Ey mənim istəyim, nə gəlməz oldun?!

Ümidlər, arzular pərən-pərəndir,
Qəlbə təsəllidir xatirələrim.
Bir halımı soruş, könlümü dindir,
Axşamlar yadıma düşür səhərim.
Davamı →

Birigün, bəli ancaq birigün...
Sabah birigünü düşünməyə başlayacağam,
Bəlkə onda edə bildim; amma bu gün yox...
Yox, bu gün yox; bu gün edə bilmərəm.
Obyektiv subyektivliyimin çaşqın inadı,
Gerçək həyatımın yuxusu, araya girməsi,
Ağlasığmaz, sonsuz yorğunluq -
Qatarı çoxdan qaçırmış, dünyanın ən yorğunu — kimi bir ruh...
Ancaq birigün...
Bu gün hazırlaşmaq istəyirəm...
Özümü sabaha hazırlamaq istəyirəm, birigünü düşünmək üçün
Davamı →

Neynirdim bu boyda ömrü ilahi,
bu boyda yırtıq yox bu yamaq üçün
Bir göz qırpımınca ömür verəydin
o da ki gözümü qapamaq üçün.

Mən ki günün gecə gözətçisiydim,
niyə basdı yuxu, noldu yatdım?
Bir uzaq yol gəldi bu baxt mənəcən,
o da gələn kimi yoruldu yatdı.

Söndür ekranları, ta bundan belə 
nə filmə, nə də ki həyata baxaq. 
Deyirlər saatda yaxşı vaxt gedir
gəl gedək oturub saata baxaq...

Parçalanmış nar kimiyəm,
gilə-gilə səpilmişəm əhatənə.
Topla məni
parça-parça,
tikə-tikə,
dənə-dənə.
Bir sözünlə dağıt yenə.

Bax, beləcə ötüb keçər
bu ömür-gün aram-aram.
Mən səninçün
milyon kərə toplanaram,
milyon kərə dağılaram.

Elə bilmə əzilmişəm,
yox, hələ də qarşındayam,
dayanmışam məğrur-məğrur.
Sükut-sükut addımlayıb
intizarım saçlarında yuva qurur.
Davamı →

Yox,sənin canın da daşdan deyilmiş
Gör səni nə günə qoydular, qadın.
Əvvəlcə çadranı açdılar sənin
Sonra paltarını soyundurdular…
Sonra səni soğan kimi qat- qat
Soydular, qadın
Zalımların gözü də yaşarmadı
Bu quldurlar içində,də,
Səni soymağı ,kim bacarmadı?
Bir sevginin işığı düşmüşdü üz – gözünə
Soydular ,o işığı da soydular
Qurmadığın ev – eşiyi
Doğmadığın uşağı da soydular… 
Gör səni nə günə qoydular, qadın.
Sonra abrın,həyan soyuldu getdi,
Sonra səbrin, dözümün
Davamı →

Deyim, biləsən,
sənin üçün darıxmıram,
heç yadıma da düşmürsən.
Sənə elə gəlir dərdindən ölürəm?
Yox, əşşi
sənsizlik məni üzüb eləmir
Davamı →

Keçdiyin bütün yollar 
Qəlbimdən keçib gedir. 
Gözlərin bu dünyaya 
Sevilməyi öyrədir. 
 
Kipriklərinlə qorun 
Saçlarınla yaşın, yar 
Amandı, yar, baxışlar 
Gözəlliyin daşınar. 
 
Ürəyimi atsam da, 
Öz sevgimi atmaram. 
Sənə olan eşqimi 
Sənə də alçaltmaram 
Davamı →