Kayzen

Rus ədəbiyyatının klassiki hesab olunan rus şairəsi, yazıçısı, ədəbiyyatşünası, tərcüməçisi Anna Axmatova (Qorenko) 1889-cu il iyun ayının 11-də Odessada, təqaüddə olan gəmi mühəndisinin ailəsində doğulub.

Anna ilk şeirini 11 yaşında yazıb. Atası ona şeirlərini Qorenko familiyası ilə nəşr etdirməyi qadağan etdiyindən, Anna ulu ana nənəsi Praskofya Fedoseyevna Axmatovanın qızlıq familiyası ilə şeirlərini çap etdirməyə başlayıb. Qeyd edək ki, ulu nənəsi Praskofya Axmatovanın ana tərəfi qədim tatar knyazları Çaqadayevlərin və məşhur dvoryan nəsli Axmatovların nəslindən idi.

İlk şeirləri 1911-ci ildə «Novaya jizn», «Apollon» və «Russkaya mısl» jurnallarında dərc edilib və böyük maraqla qarşılanıb. 
Davamı →

Böyük rus şairi İvan Andreyeviç Krılov 1768–ci il fevralın 13-də Moskva şəhərində anadan olub. O, sistemli təhsil almış, müstəqil olaraq ədəbiyyatı, riyaziyyatı, fransız və italyan dillərini öyrənib. On dörd yaşından yaradıcılığa başlayıb və bir çox satirik əsərlər yazmış. 1782-ci ildə 14 yaşında əyalət mülkədarlarının adətlərini təsvir edən «Qəhvədan» adlı komik operasını yazmışdır.

İvan Andreyeviç Krılov 1786-1788-ci illərdə «Quduz ailə», «Yazıçı dəhlizdə», «Dəcəllər» adlı komediyalarını yazmışdır. Jurnalistlik fəaliyyətinə 1792-ci ildə yazdığı «Qaib» povesti ilə başlamışdır. Krılovun satiraları II Yekaterinanın narazılığına səbəb olduğundan o, bir müddət ədəbi fəaliyyətdən əl çəkmiş və əyalətdə gizlənmişdi. Onun 1807-ci ildə yazdığı «Moda dükanı», «Qızlara nəsihət» komediyaları, "İlya Muromets" komik operası şöhrət qazanmışdır. 
Davamı →

Rus şairi, yazıçı, dramaturq Pyotr Pavloviç Yerşov 1815-ci il fevralın 22-də Tobolsk quberniyasının Bezrukovo kəndində məmur ailəsində anadan olmuşdur. 1824-cü ildə valideynləri Pyotr və qardaşı Nikolayı Tobolska oxumağa göndərir və onlar gimnaziyanı bitirəndə ataları Peterburqa təyinat alır və hər iki qardaş Peterburq Universitetinə daxil olur.

Tələbəlik illərində Yerşov rus dilşünaslığı üzrə professor Pyotr Pletnyovla yaxınlaşır, Vasili Jukovski və Aleksandr Puşkin ilə tanış olur. “Qozbel at” nağılı kimi İlk iri əsərini məhz onların mühakiməsinə verən 19 yaşlı tələbə cavabında Puşkindən “Artıq mən bu tip əsərləri yazmaya bilərəm” ifadəsini eşidir. 

1836-cı ilin yayında vətənə qayıdan Yerşov əvvəl Tobolsk gimnaziyasında müəllim, sonra isə inspektor və direktor işləmişdir.
Davamı →

Yohanna Spiri (1827-1901) sevilən İsveçrə yazıçısıdır. Yohanna 1852-ci ildə Bernhard Spiri adlı vəkil ilə evlənib. Sürixdə yaşayarkən İsveçrədəki həyat haqqında əsərlər yazmağa başlayıb. Yazıçılığa başlamamışdan qabaq adi evdar xanım olub. İlk kitabı «Vroninin Məzarı üzərindəki yarpaq” və “Heydi» olub. Yayda vaxtının çoxunu Çur, Qrabündün kimi yerlərdə keçirmiş Yohanna, kitablarında da bu yerləri daxil etmişdir.

1884-cü il Yohanna üçün ən ağır il oldu, çünki həm həyat yoldaşı, həm də tək oğlu Bernhard vəfat etdilər. 1901-ci ilin 7 iyulunda isə özü vəfat etdi. 2007-ci ildə onun 125 illiyi münasibəti ilə İsveçrədə xatirə sikkələri buraxılmışdır.

Onun ən məşhur əsəri «Heydi» uşaq romanıdır. Heydi adlı 8 yaşlı yetim qızcığaz xalası ilə birgə qalır. Xalası işə düzələndən sonra onu Alp dağlarına, babasının yanına gətirir. Əvvəllər baba nəvənin gəlişindən məmnun olmasa da, sonralar balaca qızcığaz onun ürəyini yumşaldır.
Davamı →

İspan yazıçısı, şair və dramaturqu Migel de Servantes 1547-ci il sentyabrın 29-da Alkala de Enares adlı kiçik Kastiliya şəhərciyində, Rodriqo de Servantesin ailəsində dünyaya gəlib.

Yazıçının həyatının ilk illəri haqqında az məlumat var. Həyatının çoxunu ailəsi ilə şəhər-şəhər gəzib. 1569-cu ildə Servantes İtaliyaya köçüb. 1575-ci ildə quldurlar tərəfindən əsir alınıb. Sonralar o, Madridə qayıdıb. Onun Kastiliyanı tərketmə səbəbləri naməlumdur.

1585-ci ildə Servantes “Qalateya” adlı pastoral roman, 1605-ci ildə “Don Kixot”un birinci hissəsini, sonralar müxtəlif hekayələrini “Qaraçı qız”, “Qan gücü”, “Ledi Korneliyanın romanı”, “İtlərin söhbəti”, 1615-ci ildə isə “Don Kixot”un ikinci hissəsini yazıb. 
Davamı →

XX əsrin ən böyük sənətkarlarından biri, görkəmli ingilis yazıçısı Ernest Seton-Tompson 1860-cı il avqustun 14-də İngiltərənin Saut Şilds şəhərində anadan olub, lakin 6 il sonra ailəsi Kanadaya köçüb. Atası fermer idi, və gənc oğlan tez-tez vaxtını meşədə qardaşları ilə oynamaqla keçirərdi. Gözəl mənzərə, təmiz hava, heyvanlar, quşlar və ovçuluq sənəti uşaqlıqdan yazıçının gələcək nailiyyətlərinə müsbət təsir etmişdi.

Seton — Tompson yalnız bir yazıçı deyildi, o, eyni zamanda istedadlı bir rəssam idi. 1896-cı ilə qədər o, 19 yaşında Torontodakı İncəsənət Kollecini bitirdikdən sonra London, Paris, Nyu York incəsənətini öyrənməyə başladı. 

Seton-Tompsonun, demək olar ki, hər hekayəsi qəhrəmanlıq hisləri və əməllərinin əks olunduğu bir heyvanın, ya da bir quşun həyəcanlandırıcı həyat hekayəsidir. Yazıçı təbiətə sevgisi ilə oxucu qəlbini birdəfəlik fəth etdi. Ernest Seton-Tompsonun “Şərq-Qərb” Nəşriyyat Evində nəşr olunan “Seçilmiş əsərləri”nə “Balaca vəhşilər”, “Mənim həyatım” romanları və bir çox hekayələri daxil edilmişdir.
Davamı →

Alman yazıçısı və novellaçı Vilhelm Hauf 1802-ci il noyabrın 29-da Ştutqart şəhərində anadan olub. Vilhelmin yeddi yaşı olarkən atası vəfat edib və anası uşaqlarını götürüb Tyubingen universitet şəhərciyində məskunlaşıb. V.Haufun gənclik illəri ana babasının evində keçib. Burada o, babasının böyük və zəngin kitabxanasındakı kitabları mütaliə edib.

1818-ci ildə o, monastr məktəbinə göndərilib. İki ildən sonra gənc Vilhelm Tyubingen universitetinə daxil olub. Universitetin fəlsəfə və ilahiyyat doktoru dərəcəsi ilə bitirərək o vaxtkı müdafiə naziri baron fon Högelin ailəsinə repetitor işinə daxil olub və onun uşaqlarına dərs deyib. Bu ailə ilə birlikdə Fransaya səfər edən Hauf Almaniyanın mərkəz və şimal hissələrini də gəzib. 
Davamı →

Qonaq kimi gəlmişdi, getmədi bir də,
O bizə kölətək sadiqdir yaman.
Ağlı əvəz edir indi hər yerdə,
Onunla yaşamaq asandır, asan.

Çalışqan dayədir, saya salmırıq,
Hər yerə baş çəkir, burnunu soxur.
Üzünü görmürük, vecə almırıq,
Elə deyirik ki, qorxusu yoxdur.
Davamı →

Mən dünyanı sevsəm də, sıxılıram dünyada,
Sıxır məni bu dünya, elə bil ki, qəbirdi.
Sevirəm bu dünyanı, lap köləsi olsam da,
Dünya min-min qandaldı, dünya min-min zəncirdi.

Vuruldum bu dünyaya, valeh oldum həmişə,
Gah işıqda dolaşdım, gah zülmətə çəkildim.
Qızıldan şüalarla zəncirləndim günəşə,
İşıqdan iynələrlə ulduzlara tikildim.
Davamı →

Solmaq üçün gəlirlər bənövşələr güldana,
Neçə bənövşə ömrü büllur güldanda bitdi.
Qəfildən bir yelpiyin havası dəydi ona,
Nə gözlər gördü bunu, nə qulaqlar eşitdi.

Güldanın sinəsində vədəsiz qonaq – sınıq,
Hər gün yedi güldanı, müftə nahar elədi.
Böyüdü, güclü oldu dünənki uşaq – sınıq,
Güldanın torpağını tamam işğal elədi.
Davamı →