“Dəli Kür” filmi haqqında

Sevdiyimiz filmlərimizdən biridir. “Dəli Kür” filmi 50 ildir eyni maraqla baxılır. Əsər İsmayıl Şıxlınındır. Filmin çəkilməsi üçün ssenari yazmaq söhbəti düşəndə İsmayıl Şıxlının yaxın dostu İsa Hüseynov deyib ki, İsmayıl, ssenari yazmaq sənlik deyil.  Hüsü Hacıyev küçəsində bir həyətdə çoxlu yazıçı yaşayırdı. Biri bir hekayə yazan kimi həyətdə oturub onu müzakirə edirlərmiş. Ssenarini kimin yazması da belə müzakirəyə çıxarılıb.  Kinostudiyanın o vaxt baş redaktoru olan və “Nəsimi”, “Tütək səsi ” filmlərindən ssenari təcrübəsi olan İsa Hüseynov  İsmayıl Şıxlını prinsipə salıb. Köhnə dostların bu dialoqu İsmayıl Şıxlının ssenarini tez bir zamanda yazması ilə nəticələnib.  Sonradan İsa Hüseynov deyib ki, İsmayıla qalsa tənbəllik edib yazmayacaqdı, bilə-bilə belə etdim ki, tez yazsın.

Davamı →

"Günahsız Abdulla" tamaşası haqqında

Abdulla (Mikayıl Mirzə) sakit bir kəndlidir. Günlərin bir günü şərə düşüb, 10 il həbs cəzası alır. Tamaşa boyu Abdullanın həbsxanadakı mənəvi əzabları əks olunur. Adam günahsız olduğundan həbsxana əzabı birə beş artır. Gündən-günə onu şərə salana qarşı aqressiyası və qisas arzusu artır.  Bir gün səbr kasası dolur və Abdulla həbsdən qaçıb qisas almaq üçün kəndinə qayıdır. Kənddə isə onun yolunu heç kim gözləmirdi. Ailəsi də dağılmışdı, anası dünyasını dəyişmişdi. Abdullanın başqa yolu qalmır, kəndiri salıb boğazına özü özünü boğur. Tamaşa belə bitir. Amma tamaşa. Əslində əsərdə belə sonluq yoxdur.

Davamı →

“Nəsimi” filmi haqqında

1972-ci il elə 2019-cu il kimi böyük Azərbaycan şairi, filosofu Nəsiminin ili imiş. Bu belə elan olunmasa da şairin 600 illlik yubileyinə ithaf olunmuş “Nəsimi” filminin çəkiliməsi üçün göstəriş verilib.
Nəsimişünaslar, dilçilər, filoloqlar, rejissor və ssenaristlər məşvərətə yığılıb və hamı İsa Hüseynovun “Məhşər” romanı üzərində dayanıb ki, Nəsimi barədə ən yaxşı film çəkmək üçün məsləhətli əsərdir. Məhz ən yaxşı, göstəriş elə olub ki, indiyə qədər çəkilən Azərbaycan filmlərinin ən yaxşısı bu olmalıdır, yəni şairin adına layiq.

Davamı →

“Axırıncı aşırım” filmi haqqında

Kino sevərlər Azərbaycan kinosunda bu filmi Azərbaycan kişisinin  simvolu kimi qəbul edirlər. Bəy, ağa, kişi məhz belə olmalıdır.  Filmdə əsil kişi obrazı Kərbəlayi İsmayılın şəxsində öz əksini tapır. Yəqin bi filmi sevməyən  kişi də az tapılar.
Söhbət “Axırıncı aşırım” filmindən gedir. Film yazıçı Fərman Kərimzadənin  “Qarlı aşırım" romanı əsasında 1971-ci ildə ekranlaşdırılıb. Hadisələr məlum dövrdə ölkəmizdə baş verdiyindən, yəni tarixi faktlara əsaslandığından dəqiq yerin göstərilməsinə önəm verilmir. Önəmli olan film çəkilən vaxtlarda Sovet ideologiyasına xidmət etmək idi. Yəni Kərbəlayi İsmayıl, Qəmlo kimi kişilər Sovetə düşmən qismində qələmə verilməklə bahəm, həm də öz xalqının, qara camaatın bədxahı kimi təqdim olunur.
Davamı →

“Tütək səsi“ filmi haqqında

“Tütək səsi” Rasim Ocaqovun rejissor kimi ilk və ən çox sevdiyi filmdir. İsa Hüseynovun “Tütək səsi” və “Saz” povestləri əsasında Rasim Ocaqovun çəkdiyi “Tütək səsi” filmi 1976-cı ildə ekranlara çıxıb. SSRİ dövlət mükafatına layiq görülən bu filmin prezentasiyası Moskvada və Berlində olub. Filmin rejissoru Rasim Ocaqov bu filmdən sonra 12 bədii film çəkib, amma özünün də ən çox sevdiyi “Tütək səsi” filmidir. Deyib ki, “Tütək səsi” avtobioqrafik filmdir. Süjet xəttinin onun şəxsi həyatı ilə heç bir əlaqəsi olmasa da rejissor həm də özü yaşadıqlarını lentə aldığı üçün belə qəbul edib.


Davamı →

“Arxadan vurulan zərbə” filmi haqqında

“Arxadan vurulan zərbə” 1977-ci ilin filmidir. SSRİ Dövlət Təhlükəsizliyi orqanlarının 60 illiyinə həsr olunub. Elçinin «Ox kimi bıçaq» povesti əsasında, onun ssenarisi ilə çəkilib. Arif Babayevin rejissor işidir. Ali kateqoriyalı filmlər siyahısındadır. Sovet filmləri kateqoriyaya bölünürmüş, həm çəkildiyi texniki və yaradıcı göstəricilərinə, həm də prokatdakı “nüfuzuna” görə. O vaxtın statistikasına görə, “Arxadan vurulan zərbə”yə SSRİ-də 17 milyon adam baxıb.
Film Əhməd Qəmərli adlı sovet çekistinin müəmmalı şəkildə qətlə yetirilməsindən və bu cinayət işinin araşdırmasından bəhs edir. Bütün sovet filmləri kimi, quruluşun ideologiyasının təbliğatıdır.

Davamı →

“Bəyin oğurlanması“ filmi haqqında

1985-ci ilin filmidir — filmlərin də insanların da sevildiyi, dostluqların təmənnasız, yoldaşlığın sədaqətli olan vaxtlarının. Bu fikrə az sonra qayıdacağıq...
Ssenari xalq yazıçısı Mövlud Süleymanlınındır. “Bəylik dərsi” ssenarisinin də müəllifidir. “Köç” romanı 1995-ci ilin “Ən yaxşı romanı” olub. Dediyim odur ki, ssenari müəllifi balaca ad deyil, xalq yazıçısıdır, amma ssenarinin film üçün yararsız — yəni maraqsız olması ilə bağlı çox söz-söhbətlər gəzib. O söz-söhbətlərin səbəbinə də qayıdacağıq...
Hələlik onu deyim ki, söhbətimiz “Bəyin oğurlanması” filmi barədədir.  

Davamı →