Kayzen

Mömünat Qurbanova 8 dekabr 1958-ci ildə Buzovnada dünyaya gəlib. Ailədə altı uşaq olublar, beş bacı, bir qardaş. Ailənin sonbeşiyi olduğundan Möminat hamıdan ərköyün və çılğın uşaq idi. Orta məktəbdə komsomol fəalı, özfəaliyyət kollektivinin, idmanın öncüllərindən biri kimi məktəbi bitirib sənədlərini indiki Mədəniyyət və İncəsənət Universitetinə verir.

Davamı →

Sevdiyimiz filmlərimizdən biridir. “Dəli Kür” filmi 50 ildir eyni maraqla baxılır. Əsər İsmayıl Şıxlınındır. Filmin çəkilməsi üçün ssenari yazmaq söhbəti düşəndə İsmayıl Şıxlının yaxın dostu İsa Hüseynov deyib ki, İsmayıl, ssenari yazmaq sənlik deyil.  Hüsü Hacıyev küçəsində bir həyətdə çoxlu yazıçı yaşayırdı. Biri bir hekayə yazan kimi həyətdə oturub onu müzakirə edirlərmiş. Ssenarini kimin yazması da belə müzakirəyə çıxarılıb.  Kinostudiyanın o vaxt baş redaktoru olan və “Nəsimi”, “Tütək səsi ” filmlərindən ssenari təcrübəsi olan İsa Hüseynov  İsmayıl Şıxlını prinsipə salıb. Köhnə dostların bu dialoqu İsmayıl Şıxlının ssenarini tez bir zamanda yazması ilə nəticələnib.  Sonradan İsa Hüseynov deyib ki, İsmayıla qalsa tənbəllik edib yazmayacaqdı, bilə-bilə belə etdim ki, tez yazsın.

Davamı →

Davamı →

Kino sevərlər Azərbaycan kinosunda bu filmi Azərbaycan kişisinin  simvolu kimi qəbul edirlər. Bəy, ağa, kişi məhz belə olmalıdır.  Filmdə əsil kişi obrazı Kərbəlayi İsmayılın şəxsində öz əksini tapır. Yəqin bi filmi sevməyən  kişi də az tapılar.
Söhbət “Axırıncı aşırım” filmindən gedir. Film yazıçı Fərman Kərimzadənin  “Qarlı aşırım" romanı əsasında 1971-ci ildə ekranlaşdırılıb. Hadisələr məlum dövrdə ölkəmizdə baş verdiyindən, yəni tarixi faktlara əsaslandığından dəqiq yerin göstərilməsinə önəm verilmir. Önəmli olan film çəkilən vaxtlarda Sovet ideologiyasına xidmət etmək idi. Yəni Kərbəlayi İsmayıl, Qəmlo kimi kişilər Sovetə düşmən qismində qələmə verilməklə bahəm, həm də öz xalqının, qara camaatın bədxahı kimi təqdim olunur.
Davamı →

“Tütək səsi” Rasim Ocaqovun rejissor kimi ilk və ən çox sevdiyi filmdir. İsa Hüseynovun “Tütək səsi” və “Saz” povestləri əsasında Rasim Ocaqovun çəkdiyi “Tütək səsi” filmi 1976-cı ildə ekranlara çıxıb. SSRİ dövlət mükafatına layiq görülən bu filmin prezentasiyası Moskvada və Berlində olub. Filmin rejissoru Rasim Ocaqov bu filmdən sonra 12 bədii film çəkib, amma özünün də ən çox sevdiyi “Tütək səsi” filmidir. Deyib ki, “Tütək səsi” avtobioqrafik filmdir. Süjet xəttinin onun şəxsi həyatı ilə heç bir əlaqəsi olmasa da rejissor həm də özü yaşadıqlarını lentə aldığı üçün belə qəbul edib.

Davamı →

“Ay bu lüstr qırıla düşə bunun təpəsinə, nə ürəyimdən tikan çıxardı...”
“Sən arvad saxlayan yetim deyilsən”
“Ay, başına dönüm, adam nə qədər mamasından olar, ay bunun mamasının qarnına çiban çıxsın”
“Adə, Qrişa, itüvə tapşır, qapımdan keçəndə ürməsin”
“Gördün, yıxılmışdım”…

Elə bilirəm, haqqında danışacağım filmi artıq tanıdınız. Bunu bilməyiniz üçün bu qədər sitat yetərlidir. Qalanını sonda verəcəm. İndi keçək mətləbə. “Qayınana” filmi barədə danışıram, illərin dolaylarında heç səngiməyən, köhnəlməyən, dəbdən düşməyən məşhur “Qayınana”dan. Əsər uzun müddət Musiqili Teatrın səhnəsində oynanılıb. Bir dəfə tamaşaya Heydər Əliyev də gəlib. Tamaşa və xüsusilə Nəsibə Zeynalovanın oyunu onun o qədər xoşuna gəlib ki, tamaşadan sonra yaradıcı qrupla səhnə arxasında görüşəndə deyib ki, bunu hökmən film kimi işləyin.

Davamı →