Kayzen

Səhər vaxtı əksəriyyətimizin içində yuxudan durmamaq, işə, məktəbə, universitetə getməmək istəyi baş qaldırır. “Beş dəqiqə də yatım, duracağam” deyə-deyə bir də görürsən, iş vaxtına az qalıb. İşə daima gecikənlərə biz də bəhanə sarıdan kömək göstərməyə çalışacağıq. “Yox, mən punktual insanam” deyənlər də bu yazını oxuya bilər, axı heç kim sabah nə ilə qarşılaşacağını bilmir...

Ən köhnə bəhanə: Əlbəttə ki, tıxac… İçəri donquldana-donquldana: “Bezdim bu tıxaclardan. Ömrümüz tıxaclarda keçir. Saat 8-dən evdən çıxanam, buna bax, artıq 10-dur. Gərək saat 5-dən düşək yollara” – deyib, müdirinizi qabaqlayın, “harada qaldın?” sualının verilməsinə şərait yaratmayın. Əmin olun ki, həmin gün tıxacda qalan yoldaşlarınız sizin sözünüzə qüvvət verəcək: “Yaxşı daha, oturum işləyim, onsuz da gecikmişəm”, — desəniz, müdir deməyə söz tapmayacaq.

Günahı maşının üstünə atın: Təkər partladı, yağı qurtardı, birdən yolun ortasında dayandı, su qaynatdı… Onsuz da metal parçasıdır, dili-ağzı yoxdur ki, izahat versin.

Özünüzü yaxşı vətəndaş kimi göstərin: “Elə işə gəlirdim ki, qarşımdakı iki maşın toqquşdu. Tək şahid də mənəm!
Ardı →