Kayzen

Təmizlik gözəl şeydir, ancaq ən böyük təmizlik ətrafımızdakı deyil, içimizdəki təmizlikdir. Yaxşı olar ki, ətrafımıza göz gəzdirdiyimiz kimi, içimizə də nəzər salmağı bacaraq, bizi köləyə çevirən, başqalarının qarşısında alçaldan, ləyaqətimizi tapdalayan çirkablardan qurtarmağa çalışaq.

 İnsanın ən böyük düşməni elə onun içindədir. Buna görə də gərək həyətimizdəki zibili aparıb atdığımız kimi, içimizdəki xəbis duyğuları, hisi-pası da qoparıb atmağı bacaraq. Evimizin küncündəki qurumu, tozu silib atdığımız kimi, içimizdəki paxıllığı, qısqanclığı da silib ata bilək.

Kəndlərdə hər il novruzqabağı bəzi yerləri əhənglə ağardır, bəzi yerləri isə boya ilə boyayırlar. Bütün bunlar zahiri şeylərdir. Ən gözəl təmir, ən gözəl bayram insanın içindəki qüsurlardan, naqisliklərdən, mənfiliklərdən qurtula bilməsidir. Bayram onda bayram olur ki, biz onun gözəlliyini qəlbimizdə hiss edirik, əgər içimiz qan ağlayırsa, gözümüz onun-bunun malını-pulunu sayırsa, nə süfrəmizdəkinin bir bərəkəti olar, nə də yediyimizin bir dadı. Xoşbəxt ailə yavan çörəyi ilə, quru sözü ilə ovunmağı bacarandır. Xoşbəxt o insandır ki, yoldaşının uğurunu öz uğuru bilib, uşaq kimi sevinir. Yəni xoşbəxtlik təkcə süfrələrin aşıb-daşmasında yox, ürəklərin xoş hisslərlə dolmasındadır.

Ardı →