Kayzen

Dibi görünməyən quyulara atılan daş çıxardığı səslə dərinliyi göstərdiyi kimi başqalarının kədəri də bizim ürəklərimizə düşəndə çıxardığı səslə bizə insanlığımızın dərəcəsini öyrədir.

Nə istədiyini və nə edəcəyini bilən səkkiz-on işıqlı insan qaranlıq fikirli, qaranlıq məqsədli cahil sürülərini istədiyi kimi idarə edə bilər.

Məncə, ömrümüzün gəmisini istədiyimiz sahilə aparmaq üçün onun sükanını ələ almaq kifayətdir.

Yollar görünməz qayalarla doluymuş. Onlara dəyməmək lazım imiş...

Gizli rüzgarlar var ki, insan onlara qapılanda yolunun necə dəyişdiyini, getdikcə yolundan uzaqlaşdığının fərqinə varmır. Ta ki başqa sahillərdə özünü görməyənə qədər.

Ən qədim zamanlardan bəri din həmişə zülm və ziyana vasitə olub.

Nə qədər acı olur-olsun, insan bir məcburiyyəti qəbul edəndən sonra içinə sükut və təvəkkül gəlir.

Ardı →

Dünyanın ən yoxsul insanı, puldan başqa heç bir şeyi olmayandır.

Evlənmək, hüquqları ikiyə bölmək və vəzifələrini isə ikiyə vurmaq deməkdir.

Əhəmiyyət verməmək əhəmiyyət verilməyə gətirib çıxarır.

Həyat bərbad bir şeydir. Həyatımı onu düşünərək keçirməyə qərar verdim.

Həyatın ilk əlli ili hadisə, geridə qalanı isə şərhdir.

Hər kəs özündə əskik olanı sevər.

İki ayaqlı heyvanların sıradan söhbətləri qədər sonsuz və sıxıcı bir söhbəti davam etdirməkdənsə, heç danışmamaq daha yaxşıdır.

İnkişafımız üçün təkcə aynaya ehtiyacımız var.

İnsan təbii ki istədiyini edə bilər, amma istədiyini istəyə bilməz.

Ardı →

Çox böyük çətinliklərlə qarşılaşsan da, pessimizmə qapılma, sonda hər şey yaxşı olacaq. Həm də əvvəldə heç kim tam istədiyini edə bilməz.

Vicdan insanın kompasıdır.

Xoşbəxtlik  bacarmağın kefindən, yaradıcılığın həyəcanından törəyir.

Seçimimə görə yox, bəxtimə görə macəraçıyam.

Rəsmimi xəyal edirəm və sonra xəyalımı boyayıram.

İnsanları sevməkdən gözəl sənət olmadığını düşünürəm.

Kaş onlar məni olduğum kimi qəbul edələr.

Çox təəssüf ki, biri təcrübə qazandıqca gəncliyini itirir.

Sevgi çətinliklər gətirir, bu doğrudur. Lakin onun yaxşı tərəfi enerji verməsidir.

Ardı →

“Çərpələng uçuran”dan sitatlar

Əfqanıstanda uşaq var, uşaqlıq yoxdur.

Əgər bir gün dindarlar bu ölkəni ələ keçirsələr, vay bizim halımıza!

Uşaqların qorxularına qalib gəlmə üsulu budur: yatmaq.

Həyatda bircə günah var, o da oğurluqdur. Bütün digər günahlar oğurluğun növləridir. Kimisə öldürəndə onun həyatını oğurlayırsan, arvadından ərini, uşaqlardan atasını oğurlayırsan. Yalan danışanda birinin həqiqəti bilmə haqqını oğurlayırsan. Oğurluqdan daha alçaq hərəkət yoxdur.

Ağlından nələr keçdiyini çox vaxt hiss etmədiyim bir uşaq necə olur ki, məni açıq kitab kimi oxuyurdu?

Çərpələng uçuran adam çərpələngi əlinə aldısa, heç kim bunu onun əlindən ala bilməzdi. Bu, qayda deyildi. Ənənə idi.

Yaralar sağalar, ləkələnən adlar əsla.

Baba ilə eyni evdə yaşayırdıq, amma fərqli dünyalarda. Çərpələnglər bu iki dünya arasında kağız incəliyindəki kəsişmə nöqtəsiydi.

Ardı →

Axmaq balıq üçün düşmən – yemdir, balıqçı yox.

Üç şeyin çoxluğu və üç şeyin azlığı adama ziyandır: çox danışmaq və az bilmək, çox xəyal etmək və az iş görmək, çox xərcləmək və az qazanmaq.

Allah yuxudan tez duranları sevir.

Yaxşı qanunlar pis adətlərdən doğulub.

İstedadsız yazıçı günahı qələmdə görür.

Şeytan, şeytan olduğuna görə çox bilmir, şeytan qoca olduğuna görə çox bilir.

Axmaqlar bazara getməsəydi, çürük mallar satılmazdı.

Ardı →

Allah olmasaydı, onu uydurmaq lazım gələrdi.

Çoxları səhv düşünür, bəziləri heç düşünmür, qalanları düşünənləri pisləyir.

Biz bu dünyaya axmaq və qəddar gəlmişik, dünyanı belə də tərk edəcəyik.

Ciddi olmaq gözəldir — lakin biganə olmaq lazım deyil.

Çalışmaq bizi bu üç şeydən qurtarar: canımız əziyyətdən, pis vərdişlərdən, yoxsulluqdan.

Çox dil bilmək bir qıfıla bir neçə açarla yaxınlaşmaq imkanıdır.

Dil həm də ona görə əhəmiyyətlidir ki, onun köməyi ilə biz öz fikirlərimizi gizlədə bilirik.

Elmi abidələr sökülmür.

İnsan həyatının bir dövründə aldanır, o biri dövründə aldadır. Başqa sözlə desək, dünyaya quzu kimi gəlir, tülkü kimi gedir.

İş ideya üçün yaranmır — ideya iş üçün yaranır.

İzah olunmuş zarafat əhəmiyyətini itirir.

Ardı →

Mənə heç kimin köməyi lazım deyil. Özüm özümə kömək etməsəm, heç kim edə bilməz.

Yaşıdlarımın əksəriyyəti vaxtını gələcək beş ildə nələr edəcəklərini düşünməklə keçirirlər. Bax, həmin vaxtı mən içərək keçirirəm.

Bir ara içkiyə çox aludə olmuşdum. İçki ilə hər şey daha yaxşı görünür axı. Guya bir qədəh şərabla televizora baxırsan, bir qədəh şampanla nahar edirsən.

Ancaq öz başıma gələn şeyləri yazmışam. O şeyləri ki, mən asanlıqla keçmişdə basdıra bilmirəm. Şükür ki özünüməhvə meylliyəm, ona görə mahnılarım üçün həmişə mövzu tapılır.

Dindar deyiləm. Halbuki, bilirəm, inam insanlara güc verir. Ancaq taleyə inanıram, heç nəyin səbəbsiz baş vermədiyinə əminəm.
Ardı →

Ölüm kişidirsə, axıra qədər ona qarşı olmaq lazımdır, qadındırsa, axırıncı saniyədə onu boşamaq lazımdır. (Müəmmər əl-Qəzzafi)

Şərəfli ölüm şərəfsiz həyatdan yaxşıdır. (Qətran Təbrizi)

Ölüm haqqında düşünmək ölümdən də dəhşətlidir. (Boeçiy)

Ölüm hər halda insanlıq üçün, xüsusilə ürəkləri gələcəyin ümidi ilə, parlaq və işıqlı gələcəyin ümidi ilə dolu olan əqidə sahibləri üçün xoşa gələn deyil. (Xosrov Ruzbeh)

Yaxşı ölmək özü də bacarıq tələb edir.  (Xosrov Ruzbeh)

Ölüm həyatın ən yaxşı ixtirasıdır. Dəyişikliklərin səbəbidir. O, yeniyə yol vermək üçün köhnəni təmizləyir. (Stiv Cobs)

Var olduğumuz müddətcə ölüm ortada yoxdur; ölüm gəldiyi anda da biz artıq yoxuq. (Epikür)

Ardı →

Sonsuz bir qaranlığın içində doğuldum. İşığı gördüm, qorxdum. Ağladım. Zamanla işıqda yaşamağı öyrəndim. Qaranlığı gördüm, qorxdum. Gün gəldi, sonsuz qaranlığa yola saldım sevdiklərimi. Ağladım.

Yaşamağı öyrəndim. Həyatın bitməyə başladığı anın doğulmaq olduğunu öyrəndim. Arada qalan hissənin ölümdən oğurlanan vaxt olduğunu öyrəndim.

Zamanı öyrəndim. Yarışdım onunla. Zamanla yarışmağın yox, onunla barışmağın lazım olduğunu zamanla öyrəndim.

İnsanı öyrəndim. Sonra insanların içində yaxşı və pislər olduğunu öyrəndim. Sonra da hər insanın içində xeyirin və şərin olduğunu öyrəndim.

Sevməyi öyrəndim. Sonra etibar etməyi öyrəndim. Sonra da güvənin sevgidən daha çox yaşadığını, sevginin güvənin sağlam təminatı üzərində qurulduğunu öyrəndim.

İnsan dərisini öyrəndim. Sonra o dərinin altında bir ruh olduğunu öyrəndim. Sonra da ruhun əslində dərinin üstündə olduğunu öyrəndim.

Ardı →

Aktyor olmaq lazım deyil. Dünyada görüləcək o qədər iş var ki.

Özüm kimi qızım olmasını istəyirəm – qəşəng, hazırcavab, bilikli, çoxlu insan tanıyan və pul qazanmağı bacaran. 

Ağıllı adamlar beş almırlar. Çünki onlar bilirlər ki, qiymətin elə bir əhəmiyyəti yoxdur. 

Bir dəfə yolla gedirdim, birdən kimsə qışqırdı: “A baxın, bu ki Vaynona Rayderdir (amerikan aktrisa – red.)”. Mən də həmin adamı görmək üçün çevrildim. Ancaq qəflətən hamının mənə baxdığını gördüm. 

“Leon” filmi mənə sevinc gətirmədi. O filmdə çəkildiyimə görə fəxr edirəm, amma 12 yaşında özünü seksual hisslərin obyekti kimi hiss etmək çox qəribə idi.

Çəkiliş meydançasında uşaq olmaq qəribədir. İş gedən vaxt sən hamı kimisən, o ki fasilə elan olundu, bütün aktyorlar yatmaq, yaxud da pivə içmək üçün otaqlarına dağılışırlar, sənsə kitablarını götürüb gedirsən dərsə.
Ardı →