Beyinin müqaviməti- Hisslər, yoxsa məntiq?

Fikir bildirmək
Önə çıxmaq instinktinin təzyiqiylə hər mövzuya fikir bildirib, nəsə bir söz demək istəyi çox vaxt insanı xoşagəlməz vəziyyətlərə salır. Bir mövzu haqda çox danışmaq hələ onu yaxşı bilmək anlamına gəlmir. Daim başqalarının düşüncələrini — çox vaxt yanlış fikir sahiblərinin, bəzənsə doğru fikir sahiblərinin, amma yanlış, yarım-yapalaq qavramaqla — təkrarlamaq asan yola can atmaqdır.
Bununla özümüzü hərtərəfli, bilikli, superintellektual kimi göstərməyə çalışsaq da, bir məqamı nəzərdən qaçırmamalıyıq: «bilmirəm» sözü məsuliyyətin, dürüstlüyün, təvazökarlığın göstəricisidirsə, yerli-yersiz «bilirəm» demək sözlə reallıq arasındakı əlaqəyə dəyər verməmək, yalanın nəfəs tapmasından narahatlıq keçirməməkdir.

Davamı →

Rasim Əlizadə - Xaç atası.

Sizə bu gün həyatda tək bacarığı qolunun gücü hesabına işlərini şiddətlə həll etməyə çalışan mənasız insanlardan bəhs edəcəm. Deməli bu insanlar əslində heç o qədər də güclü, cəsarətli deyil. Bir yerdə oxumuşdum, təxmini belə demək istəyirdi, kimsə öz gücündən, qüvvəsindən özgüvənli şəkildə danışırsa, ay onu belə vurdum, elə söydüm, mənə qarşı səhv edəni cəzalandıraram tipli sözlər deyirsə, əmin olun ki, heç elə birisi deyil, hətta daxilində çox qorxaq adamdır. Sadəcə boş sözləri ilə özünü güclü göstərməyə çalışır, diqqət mərkəzini özünə çəkməyə cəhd edir.Ətrafınızda belə insanlar varsa, düşünmədən uzaqlaşın onlardan, bir qardaş məsləhəti..

Davamı →

Dekadans labirintində gəzişmələr

Labirintdə üçüncü tərəf — Cəlil Cavanşir poeziyası. (Poeziyada prozaik təhkiyə — çevrədən kənarda)
A.Rembo şair üçün birinci vacib şərti öz dövrünün moderni olmaqda görürdü. Bu formal şərti günümüzün modernizm fotoapartları ilə görüntülədikdə də pikselinin azalmadığını, modernizm bərzəxi olan meta aralığına keçidetmədə daha da yüksəldiyini görmək asandır.
Hiss və duyğuların ifadəsindən yaranan mənzərənin modern çərçivələməyə poetik genişliyindən deyil, mənşə və görüntü eyniliyindən sığışmaması üsulun köhnəldiyinin göstəricisinə çevrilir. Üstəlik emosional qarışıqlığa daxil olan, pessimist qayğılar da öz qara pərdəsini çəkməyə başlayır ki, poetik səhnə genişliyinin yalnız yarısını örtə bilən bu pərdə çəkilərkən pessimistliyin sərgisi halını alır. Kölgə simmetriyasını düzgün işləməmək mütləq ki bəzi poetik ünsürlərin həm görmə, həm də görünmə bucağını örtür.

Davamı →