Kayzen

Düşüncə dedikdə ağıla ilk gələn aforizm “Düşünürəm, elə isə varam”dır. Müasir fəlsəfənin atası René Dekart, bu məşhur sitatla illər əvvəl düşünməyin insan üçün önəmini vurğulamışdır. Bir şey haqqında düşünmək beyin təlimi baxımından çox vaxt faydalıdır, amma düşüncələrimizi idarə etmək çətin ola bilər, səssiz olsaq da, bəzən beynimizdə düşüncələrin fırlanmasının qarşısını ala bilmirik, hər şey nəzarətdən çıxır, getdikcə daha gərgin oluruq və bu hal bir müddət sonra təbii olaraq müxtəlif növ psixoloji, eləcə də psixosomatik narahatlıqlara səbəb olur, psixosomatik narahatlıq dedikdə psixoloji narahatlıqların bir müddət sonra fizioloji narahatlıqlara səbəb olmağını nəzərdə tuturuq. «Overthinking»
Davamı →

Davamı →

Bu mövzu haqqında müzakirələr gördükdə hər dəfə çox sevinirəm. Demək ki, insanlar bunun tam nə olduğunu bilsələr və ya bilməsələr belə bu haqda ilkin formada məlumatlıdırlar.
İnsanların özünü tapmaq anlayışları çox fərqlidir, əslində isə bu, konkret mövzudur və subyektiv yanaşmalar bu ifadənin mənbəyinə aid deyil. Bəziləri ailə qurduğu zaman, bəziləri sevdikləri işə qovuşduğu zaman və s. nüanslarda özlərini tapdıqlarını düşünürlər. Əslində isə bu, sadəcə həmin ana məxsus maddi xoşbəxtlik duyğusudur.

Davamı →

Bir vaxtlar ABŞ-ın bir prezidenti özünün qəribə mimikası ilə məşhur idi. Nəzarət etdiyi bir emosiya ilə o öz alt dodağını dişləyir və auditoriyaya “mən sizin acınızı duya bilirəm” mesajını göndərirdi. İstər bu görüntü səmimi olsun, ya da olmasın buranın məsələsi deyil, məsələ bizim başqalarının çətin vəziyyətindən necə təsirlənməyimizdir.

Empatiya hissi bizə kifayət qədər tanış bir hissdir ki, bu hissdən məhrum olanların zehni cəhətdən xəstə olduğu qərarına gəlirik. Filmlərdə istər-istəməz obrazların bütün aspektlərini duymağa çalışırıq, böyük bir gəmi batanda ümidsizliyə qapılırıq və insanlar aşiqlərinin gözlərinə baxanda xoşbəxtlik hissi keçiririk.
Davamı →