Kayzen

1.  Varsa əgər hünərin, hara getsən var yerin.
   
   
2. Gündüz şam yandıran gecə şamsız yatar.
   
   
3. Doğru yolun əyrisin bilməyən düzə çatmaz.
   
   
4. Ürəkdə gizlənən üzdə görsənər.
   
   
5. Bilik insanın bəzəyidir.
   
   
6. Acıda yesən şirin danış.
   
   

Bakının qədim bir məhəlləsinə kiçik ayaqqabı dükanı vardı. Dükanın özü də ən az məhəllə qədər qədimi idi.
Bir gün çəkməçi yeni gətirdiyi malları vitrinə yerləşdirərkən küçədə balaca bir oğlanın həvəslə ayaqqabılara baxdığını gördü.
O ayyaqqabıların ən yaxşılarını ön tərəfə qoyub pəncərəyə bir az da yaxınlaşdı. Uşaq, qoltuqaltıdan istifadə edirdi. Özü də çətinliklə… Kişi bir daha ona baxdı. Geyindiyi şalvarın sol hissəsi dizin aşağı hissəsindən sonra boş idi. Ona görə də sağa–sola uçurdu. Balaca maraq dolu baxışlarla ayaqqabılara baxırdı. Öz xəyal dünyasında bu çəkmələrlə bağçada ora–bura qaçır, digər uşaqlarla oynayırdı. Bir müddət xəyallara dalıb yerindəcə qalmışdı.

  Hələ də sevirəm, sevirəm səni I Nüsrət Kəsəmənli

Günəşsən göylərdən enməyəcəksən
Sənsiz nə çəkirəm bilməyəcəksən
Bilirəm bir daha dönməyəcəksən
Hələ də sevirəm, sevirəm səni.

Bu bahar könlümə qəmi,
Mən oldum dəryada yelkənsiz gəmi,
Çiçəklər baharı sevdiyi kimi
Hələdə sevirəm, sevirəm səni.

Gedişin nə yaman agırmış, ağır
Qulağıma səsdir, adımı çağır
Üstümə qəm dolu yağışlar yağır
Hələdə sevirəm, sevirəm səni.

Gözlərim yoldadır qulağım səsdə
Ümidim çırpınır bir daş qəfəsdə,
Baş qoyub həsrətin qolları üstə,
Hələdə sevirəm, sevirəm səni.

 
Sevirsən I Furqani

Gözlərini zilləyərək rəsminə,

Saatlarla baxırsansa, sevirsən!

Xəyalıyla neçə-neçə arzular,

Qurursansa, yıxırsansa, sevirsən!

Bəzən ürək dediyini dil demir,

Eşq önündə neynər olsa «qəlb» dəmir?

Bir gün nədir, beş gün nədir? Bir ömür

Sorağına çıxırsansa, sevirsən!