Kayzen

Romanın süjeti: İkinci Dünya müharibəsinin bitməsinə az qalır. İtaliya ərazisində yerləşən, bombardman nəticəsində bir hissəsi dağılmış San-Cirolamo monastırında bədəni, üzü-gözü yanmış xəstə yatır. Ona Kanada ordusunda xidmət edən tibb bacısı Hana qulluq edir. Yaddaşını itirən, adı, soyadı bilinmədiyindən «ingilis pasiyenti» adlandırılan kişiyə məxsus olan tək əşya Herodotun «Tarix» kitabıdır. Kitabın arasında onun qeydləri, bir neçə foto və məktublar var. Hana xəstəyə kitabı oxuduqca o, qırıq-qırıq keçmişini, kimliyini xatırlamağa başlayır. Bununla belə, yenə adını yadına sala bilmir. Bəzən o, doğrudan da ingilis olduğuna inanır. Çünki aksenti ingiliscəyə uyğun gəldiyindən onun ingilis olduğunu güman edirlər. Əslində isə o, macar qrafı, səhra üzrə tədqiqatçı, Britaniya kartoqraf qrupunun üzvlərindən biri Laslo Almaşidir.

Davamı →

Uşaqlıq çağlarında oğullar analarını bütün kişilərə qısqanırlar. Həmçinin öz doğma atalarına. Zamanla, böyüdükcə atalarını qəbul edirlər, ananı bölüşürlər. Ancaq bütün başqa kişilər təhlükəli düşmən kimi qalır onlar üçün.
Balaca oğlu olan qadın tanışlarım tez-tez belə söhbətlər edirlər: «Qısa ətək geyinmişdim, oğlum dedi ki, dəyiş». Yaxud «yaxam açılmışdı, oğlum əl atıb bağladı». «Mağazada kassada məni kənara itələyib, özü qabağa durdu» və s. Həm də bu sözləri gülə-gülə, fərəhlə deyirlər. Ancaq bu cür qısqanc oğulların hər birinin içində balaca bir Hamlet gizlənir, bilmirlər.

Davamı →

Bu nə üçün vacibdir? Onu necə yazmaq olar? Müəllif tərəfindən danışılan hekayələr bəzən olduqca maraqlı olur. Lakin onun gözəl bir ssenari olması üçün süjetin strukturunu düz­gün qurmaq lazımdır. Ssenarinin quruluşunu Corc Koqanın fikri ilə söyləmək yerinə dü­şərdi: “Birinci aktda sizin qəhrəman ağaca dırmaşır”. Təbii ki, burda söh­bət əsas qəhrəmandan gedir. “Ağac” isə dramatik vəziyyəti təmsil edir. “İkinci aktda ona daşlar atın.” Daşların atılması dedikdə o, baş qəh­rəmanın problemlərinin gücləndirməsini nəzərdə tutur. “Üçüncü aktda ona ağacdan düşməyə imkan verin.” Burada isə o baş qəh­rə­ma­nın problemlərini həll etməyi nəzərdə tutur. Bəziləri üçün bu, çox primitiv səslənir. Bu sxemə Şekspirin faciə­si­ni uyğunlaşdırmağa cəhd edin. Yəqin, düşünərsiniz ki, bu ancaq gül­lə və bombalarla zəngin olan məşhur trillerlərə aiddir, amma elə deyil, bu, həqiqi incəsənət əsərlərinin hamısına aiddir. Yəni bütün sse­na­ri­lərə aiddir. İstər dramatik, istər faciə, istərsə də komik janr. Hər bir­inin öz yanaşma üsulunu nəzərə alsaq, bu sxemi istənilən əsərə uyğun­laşdıra bilərik. Sxem eyni qalır, ideya və məzmunda dəyişik­lik­lər olur.

Davamı →

“Dəli Kür”
“Yazıçı İsmayıl Şıxlının eyniadlı romanı əsasında rejissor Hüseyn Seyidzadənin ekranlaşdırdığı “Dəli Kür” (1969) filmində Novruz bayramı ilə bağlı kadrlar var. Yeni quruluş və yeni dəyərlərlə köhnə dünyanın toqquşmasını təsvir edən filmdə cavanların müəllimlərinə bayram payı gətirməsi, yumurta döyüşdürmə, uşaqların müxtəlif Novruz adətləri ilə bağlı oyunları, bacadan şal atmaları əksini tapıb:
“Urus, bu toyuq bu yumurtanı doğub...”

Davamı →

Aktyorluq fəaliyyəti ilə məşğul olsa da, Fərhadın ürəyindəki ən böyük arzu rejissorluq olur. Arzusunu reallaşdırmaq üçün Moskvada VGİK-in rejissorluq şöbəsinə daxil olur. Məşhur sovet rejissoru Yefim Dziqanın kursuna qəbul olunur. Dziqan onun ilk rejissorluq işinə rəhbərlik edir.

Davamı →

Hаzırdа ümumdünyа kütləvi mədəniyyətində iki tendensiyа аpаrıcı rol oynаyır. Bunlаrdаn birincisi, qlobаllаşmаdır. Mədəniyyət özü bütünlüklə qlobаl bir nəsnəyə çevrilib. Məsələn, dönər, bütün dünyаdа çox geniş yаyılmış türk qəlyаnаltıxаnаlаrı, çin, itаlyаn mətbəxləri qlobаllаşmаnın ən bаriz nümunələridir. Eyni proses musiqi sаhəsində də bаş verir.

Davamı →

İsrail kinematoqrafiyasının ərəb ölkələri ilə konfliktini hansı rakursdan nəql etməsi, ərəblərlə ünsiyyəti necə və hansı səviyyədə qurması onların yalnız münaqişəyə münasibətini ortaya qoymur. Bu, bəlkə daha çox İsrail cəmiyyətinin ədalət hissini itirməməyinin, özünə, keçmişinə tənqidi baxmaq bacarığının və müzakirəyə açıq olmasının göstəricisidir.
Məni ən çox sarsıdan (yaxşı mənada) İsrail rejissorlarının etiraf mədəniyyətidir ki, bu, heç bir halda nəyinsə xatirinə sülhpərvər obrazı yaratmağa hesablanmayıb. Mövzunun əks olunduğu hər film gerçək ağrıdır, səmimi duyğuların simfoniyasıdır.

Davamı →

Kino aləmi bəlkə də dünyanın ən maraqlı və eyni zamanda ən sirli sahəsidir. İnsanların görə biləcəyi yalnız ekranlarda yayımlanan bir filmin bitmiş versiyası ola bilər, lakin bu sahədə baş verən bütün pərdəarxası məqamlar izləyicilər  üçün hər  zaman  sirr olaraq qalacaq. Bu yazıda kino aləmi ilə  bağlı topladığımız maraqlı məlumatları  təqdim edirik.
Heç bilirdinizmi ki, kinematoqrafiyanın yaradıcıları olan Lumyer qardaşları əslində bu sahənin uğurlu gələcəyinə inanmırdılar. Qardaşların düşüncələrinə görə,  kino sadəcə həyat haqqında çəkilən qısa səhnələrdən ibarət olan bir janr çərçivəsində qalacaq və tezliklə insanların bu sahəyə olan marağı yox olacaqdı. Başladıqları işə bir əyləncə kimi baxan Lumyer qardaşları illər ötdükcə səhv düşündüklərini qəbul edirlər.

Davamı →

COVID-19 virusunun dünyaya yayılması ilə birlikdə dünya böyük bir yoluxmanın təsiri altına düşdü. Təbii ki, koronavirus dünyadakı ilk yoluxucu virus deyil. İnsanlara təsir etdiyi kimi film dünyasında da epidemiya mövzusuna yer verilib. Hamımızın bir şeylər öyrənə biləcəyi epidemiya haqqındakı filmləri sizlər üçün sıraladıq.
Davamı →

Heyvanlar dünyamızın ən sevimli, əziz sakinləridir. Hər birimiz onları qorumalı, ehtiyacları olduğu zaman qayğısına qalmalıyıq. Onlar da bizim kimi sevgini, qayğını və qəzəbi hiss edə bilirlər. Dünyaya, digər canlılara yalnız sevgi ötürək.
Bu günə uyğun olaraq, heyvanların baş rolda yer aldığı ən maraqlı filmlər siyahısını sizinlə bölüşürəm. Aşağıdakı filmlərlə rejissorlar bizə heyvanların bizi hiss etdiyini və sevdiyini bildirirlər. 


Davamı →