Kayzen

Stol arxasında oturub axşam yeməyi yeyirdik.Birdən qızım öz həyat yoldaşı ilə ailə üzvlərinin sayını artırmağını düşünüklərini söylədi.

         -Biz burda sorğu keçiriik.Soruğunun nəticələrinə əsasən qərar verəcəyik,-zarafatyana qızım söylədi-Səncə düzgün qərar qəbul etmişəm?

         -Bu sənin bütün həyatını dəyişdirəcək,-emosiyalarımı gizlətməyə çalışaraq söylədim mən.

Ardı →

Artıq çox qocalmışdı. Səhhəti də yaman pozulmuşdu.Qabırğası yaman ağradırdı. O uzanmış, gözünü bir nöqtəyə zilləmişdi. Düşünür, ele hey düşünürdü. Bu yaşa gəlmiş, amma necə gəlmiş, nə vaxt gəlmiş, bu zaman necə belə sürətlə ötüb keçmiş, heç hiss etməmişdi. Artıq ona ölümünü gözləmək qalmışdı. Əslində, o hələ də yaşamaq istəyirdi, ölümə hazır deyildi. Ona elə gəlirdi ki, 75 il deyil 12 il yaşamış, geri dönüb arxaya baxanda yadına çox az şeylər gəlirdi, onları toplayıb bir araya gətirəndə, yadında olduğu günləri toplayanda heç 5 il də eləmirdi.Yoxsa, mənasız bir ömürmü sürmüşdü? Hər halda, bunları düşümək heç bir şey vermirdi ona, növbəti faydasız saatlar demək idi.İndi ona fərq etmirdi mənasızdı, ya mənalı .yaşadıqları ona əziyyət verirdi. Dörd oğul, üç qız övladı böyütmüşdü. Qızlarından biri 16 yaşı olmamış vəfat etmişdi. Ceri- cehizini təzə toplamışdı. Amma qısmət olmadı. O dövrdə olmazın acılarını çəkmişdi. Digər iki qızı isə biri Rusiyada yaşamış (ailə qurduqdan sonra oraya yoldaşı ilə getmiş və daha Azərbaycana dönməmişdi), biri isə Zaqulbada yaşayırdı. Arada gəlib ona baş çəkirdi. Aralarındakı məsafə elə də uzaq deyildi.Oğlanları isə, böyük oğlu İqbal, Namiq, Babək və Sadiq — hər biri ailə sahibi idilər. Onu nəticə sahibi də etmişdilər. Amma nə olsun, nəticə və nəvələri bir yana, nə oğlanları, nə qızları ona nəyinki baş çəkmir, heç telefonlada əlaqə saxlamırdılar. Onu soruşan onunla maraqlanan yox idi. O tək idi, yalnız idi. Özünü günahlandırırdı. Yəqin düzgün tərbiyə edə bilməmiş, valideyn haqqı, övlad haqqını onlara aşıra bilməmişdi. Elə deyilsə, bəs necədi?

Ardı →

Ana, bilsən nə xoşbəxtəm, hər gün bir damcı boy atıram. Böyüməyimdən xəbərin olsa da, burada hansı hisslər keçirdiyimdən xəbərsizsən. Fikirləşirsən ki, bir tikə canımla nə düşünə bilərəm. Düzdür, heç nə görməsəm də hər şeyi duyuram — məni əzizlədiyini, əllərinin istisini, hətta hirsləndiyini də… Göz açıb böyüyəndə nəyə hirsləndiyini mütləq səndən soruşacam. Nədisə son günlər yaman ağlayırsan. Ağlama ana, onda mən də burada kövrəlirəm!
Ardı →

Ailənizin müəyyən qayda-qanunları, bir yerdə keçirdiyiniz müəyyən saatları varmı? Ötən həftə bütün ailə üzvlərinizi, hətta bələkdəki körpənizi də nəzərə almaqla, ailənizlə neçə saatı birgə keçirdiniz? Oğul-uşaq bir yerdə, zövqlə bəzədilmiş çay süfrəsi arxasında nə qədər oturdunuz? Balacalar qovrulmuş qarğıdalıları içəri ötürəndə, böyük oğlunuz üstünə tökdüyü mürəbbəni göstərməmək üçün çarələr axtaranda həyat yoldaşınızla bir-birinizə baxıb güldünüzmü? Siz ciddi bir mövzudan bəhs etməyə çalışanda balaca qızınız dəqiqəbaşı " ata, ata " deyə sözünüzü kəsdimi?
Ardı →

Öz həyatlarını karyeraya hesr etmiş və adətən günləri evdən kənarda keçən ər-arvad, kiçik qızlarına ad günü üçün bir hədiyyə almaq qərarına gəlirlər və oyuncaq dükanına gedirlər. Qadın satıcı qıza deyir: «Qızım bütün günü evdə bacısıyla qalır. Elə bir oyuncaq istəyirəm ki, ona mənim yoxluğumu hiss etdirməsin».

Satıcı qız başını yellədi:

Ardı →

Kaş ki, uşaq olum yenə...
O ən şirin anlarımı yaşayım mən sənlə bir də.
Bəzən qorxub, ağlayaraq atılım tez qucağına,
Bir təsəlli axtararaq, sarılım mən qollarına.
Ardı →

Bir gözəl,bir sevimli oğul böyütdü ana.
O bəd,uğursuz günü-ərinin öldüyünü
Bildirmədi heç ona.

Kədəri dalğa-dalğa doldusa da ürəyə
Lakin nə saç yolaraq verdi əsən küləyə,
Nə şivən etdi ana.

Ürəyində ağlayıb,gülmək öyrətdi ona,
Dözərək davanın da dərdinə,bəlasına,
Öz boğazından kəsib yedirdi balasına…
Ardı →

Əgər bütün bəşəriyyət əddüvi-canım ola
Ürək süqut etməz aldıği mətanətdən.
Ricavü xəfvə məkan vermərəm gər alimlər
Min il də vəz edələr dəhşəti-qiyamətdən.


Pələnglər tuta dövrüm,çəkinmərəm əsla,
Və ya ki,vəd edələr dövləti-cahani mənə
Ki,bir kəsə baş əyib iczimi bəyan eyləyim,
Əyilmərəm nə ki yer,versələr cahani mənə.
Ardı →