Ömür | Bəxtiyar Vahabzadə

Deyirlər, çox azdır yüz il, əlli il,
İnsana bir ömür kifayət deyil.
Hələ isitməmiş öz yerimizi
Ölüm cəllad olub haqlayır bizi.

Deyirlər, şirindir dadı dünyanın,
Kaş iki olaydı ömrü insanın.
Nola, çalışsaydıq ömrün birində,
Sonra əylənəydik biz digərində.
Ardı →

Küsmərəm...

     Məhəbbət saymadı məhəbbətimi,

     Yar atdi mən yandım, oddan küsmərəm.
     Bircə baxışı da çox görür mənə,
     Günah ürəkdədir, gözdən küsmərəm.

     Ah çəkim yaxşi bax, aman belədi,
     Danışım qulaq as, kaman belədi.
     Bu çürük, bu alçaq zaman belədi,
     Mən o şöhrətpərəst qızdan  küsmərəm.

     Sücaət, bir qəlbi min daşa çaxdım,
     Həsrətdən şam kimi əridim, axdim.
     Özüm bilirəm, yamandı bəxtim,
     Vallah, ay insanlar, sizdən  küsmərəm.
Davamı →

Səni bilmirəmsə

      Səni bilmirəmsə mən, gözlərimin işığı,

     Qoy kor olum, görməyim həyatda yaraşığı.

-        Səni bilmirəmsə mən, ruhumun şən nəfəsi,

         Ölüm bu qərib eldə, qoy görməyim heç kəsi


-          Səni bilmirəmsə mən, sinəmin altda ürək,


Ardı →

Dəhşətdi-dəhşət

 

Tarı qucağında qoca tarzənin,

Bir hava çalmaya, dəhşətdi-dəhşət.

Xəstə halsız ola, təbib dərd bilən,

Yaxına gəlməyə, dəhşətdi-dəhşət.

 

Gözün günahından düşəsən qana

Buzdan od alasan, varlığın yana

Dərdin səpələnə Azərbaycana,

Sevgilin bilməyə, dəhşətdi-dəhşət.


Ardı →

Sən dərsə gəlməyəndə

Düşür yadıma hərdən
Məktəb həyətində mən
Yoluna göz dikərdim
Qəlbim sızlardı birdən
Sən dərsə gəlməyəndə...

Durub-durub anardım
Gizli-gizli yanardım
Neçə dostun içində
Özümü tək sanardım
Sən dərsə gəlməyəndə...

Zəng səsi ucalardı,
Uşaqlar söz alardı.
Gözlərim boş masada,
Ardı →

Nə bilim | Məmməd Araz

Səndən mənə bir ömürlük xatirə,
Məndən sənə nə qalacaq, nə bilim?
Çətin bir də daş üstə daş bitirəm,
Niyə uçdu bu qalaçıq, nə bilim...

Damağımda bal sevdanın turş dadı
Uşaq ağlım inadıma qurşadı.
Nə hönkürdü bu naqafil gurşadı?
Kimə dedim, — dedi, — ancaq: «nə bilim!»

Günlər mənə gün yazmağı unutdu,
Gülüm, günün güllərimi qurutdu.
Bu oyunda kim uduzdu, kim uddu,
Peşimanı kim olacaq, nə bilim?
Ardı →